Fëmijët mund të refuzojnë t’u binden prindërve për shumë arsye. Ndonjëherë janë të uritur, ndonjëherë janë të lodhur dhe ndonjëherë thjesht nuk janë në disponim për të bashkëpunuar. Psikologia Pamela Li shpjegon se ky është një fenomen krejtësisht normal, sidomos tek foshnjat dhe fëmijët e vegjël që nuk kanë mësuar ende të kontrollojnë emocionet e tyre. Si rezultat, mosbindja ose refuzimi i tyre për të bashkëpunuar mund të shoqërohet me të bërtitura, shpërthime zemërimi ose inati, d.m.th. inat ose ndonjë lloj tjetër agresioni që mund të shqetësojë prindërit.
Për të shmangur atë që e gjithë situata të shndërrohet në një problem shumë më të madh sesa është, psikologia tregon gjënë e parë që duhet të bëjë çdo prind kur fëmija nuk dëshiron t’i bindet. Është shmangia e çdo lloj ndëshkimi, qoftë ai injorimi, dërgimi në dhomë, bërtitja apo ndëshkimi trupor.
Psikologia thekson se një sjellje e tillë nuk jep asnjë rezultat pozitiv. Përkundrazi, mund të bëjë më shumë dëm sesa mirë, sepse fëmija vetëm do t’i rezistojë edhe më shumë kërkesave të prindërve. Përveç kësaj, shumë studime tregojnë se ndëshkimi tek një fëmijë shkakton pasoja që ndikojnë negativisht në shëndetin e tij mendor.
“Duhet të bëjmë dallimin mes disiplinës dhe ndëshkimit sepse të dyja nuk janë të njëjta. Të disiplinosh është të mësosh. Ndëshkimi nuk është e vetmja gjë që mund t’i inkurajojë fëmijët të mësojnë nga gabimet e tyre, ka mënyra shumë më efektive të mësimdhënies. “Në fund të fundit, ne të gjithë duam të rrisim fëmijë që bëjnë gjënë e duhur edhe kur nuk jemi aty pran tyre për t’u thënë se çfarë të bëjnë”, shpjegon psikologia.