Shkencëtarët në Kinë dhe Shtetet e Bashkuara thonë se gjetjet e tyre mund të kenë një ndikim të madh në zvogëlimin e numrit të infeksioneve të reja.
Duke përdorur të dhënat e 350 njerëzve që jetojnë me COVID-19 dhe gati 2 000 prej kontakteve të tyre të ngushta në një qytet në Kinë, studiuesit vlerësuan “shkallën e sulmit sekondar” të virusit, ose gjasat që një person i infektuar të transmetonte sëmundjen tek dikush tjetër.
Ata zbuluan se pacienti mesatar kishte një shans prej 2.4 përqind të infektonte dikë që nuk jetonte me të, dhe kjo përqindje u rrit në 17.1 – rreth një në gjashtë – në mesin e atyre me të cilët personi i infektuar jetonte.
Sipas modeleve të tyre, të cilat bazohen në të dhënat e mbledhura në janar dhe shkurt, por të azhurnuar për të regjistruar lëvizjen e tyre të fundit, mundësia e infeksionit në të njëjtën shtëpi me sëmundje ishte më e larta tek njerëzit mbi 60 vjeç dhe më e ulta midis të rinjve sesa 20 vjet.
Shkencëtarët kanë zbuluar se mundësia e përgjithshme për të infektuar një anëtar të familjes ose një person në të njëjtën shtëpi është dy herë më e lartë se në rastin e SARS, dhe tre herë më e lartë se me MERS, një koronavirus tjetër.
Ata zbuluan se gjasat që transmetuesi i COVID-19 të infektonte një anëtar të familjes ose shokun e dhomës ishte dukshëm më i lartë – 39% – para se të shfaqeshin simptomat sesa pas fillimit të tyre.
Kjo sugjeron që virusi transmetohet lehtë gjatë periudhës së inkubacionit dhe se ai mund të transmetohet nga njerëz që nuk e dinë se janë të sëmurë, sepse nuk kanë simptoma.
Ekipi shkencor thotë se izolimi në shtëpi ka zvogëluar numrin e përgjithshëm të rasteve të COVID-19 në këtë studim, me 20-50 përqind në krahasim me karantinën.
“Megjithëse efekti i izolimit të rasteve duket i moderuar, infektiviteti i lartë i virusit gjatë periudhës së inkubacionit sugjeron që karantinimi i pacientëve asimptomatikë mund të parandalojë transmetimin e mëtutjeshëm të sëmundjes COVID-19”, tha Keane-Long Jing nga Qendra për kontrollimin dhe parandalimin e sëmundjeve në Kinë.
Shumë vende evropiane para prezantimit të karantinës afatgjate për javë të tëra kanë nxjerrë udhëzime se në shtëpi duhet të qëndrojë vetëm nëse personi është i sëmurë, ndërsa kjo do të thotë nëse ka simptoma tipike të virusit. Hulumtimet sugjerojnë që mund të jetë tepër vonë për të parandaluar qarkullimin e COVID-19.
Virginia Pitzer nga Shkolla e Shëndetit Publik në Universitetin Yale thotë se “ndryshimi kryesor” midis COVID-19 dhe koronavirusëve të tjerë është “probabiliteti i tij më i madh i transmetimit gjatë periudhës së inkubacionit”.
Ajo tha se studimi, i botuar në revistën The Lancet, “konfirmon rëndësinë relative të transmetimeve para-simptomatike dhe marrëdhënien midis popullatës më të vjetër dhe ndjeshmërinë, duke ofruar njohuri kryesore mbi të cilat duhet të bazohen strategjitë e ndërhyrjes”.
