Parametri i parë, siç shpjegohet nga infektologu gjerman Christoph Spiner, virologu Friedmann Weber dhe analistja Katarina Schuler, i referohet frekuencës së infeksioneve të reja në shtatë ditët e fundit për 1000 banorë. Gjegjësisht, numri absolut i infeksioneve duhet të vendoset në raport me numrin e banorëve të një qyteti ose komune, sepse përndryshe nuk ka shumë kuptim, dhe ai numër llogaritet në mënyrë që numri i përgjithshëm i të porsalindurve në shtatë ditët e fundit të ndahet me numrin e banorë, dhe pastaj rezultati shumëzohet me 100 mijë.
Parametri i dytë është numri i riprodhimit, dmth vlera R. Ky është një nga parametrat kryesorë për vlerësimin e shpejtësisë së përhapjes së virusit dhe tregon se sa një person i infektuar infekton mesatarisht njerëzit e tjerë. Nëse numri riprodhues është më i madh se 1, atëherë çdo person i infektuar infekton më shumë se një person, që do të thotë që virusi po përhapet. Në të kundërtën, pandemia zvogëlohet.
Parametri i tretë është numri i infeksioneve të padeklaruara dhe të pazbuluara, që do të thotë se ka njerëz rreth nesh që janë të infektuar me koronavirus, por ata nuk janë në dijeni të saj dhe nuk përmenden në regjistrat shëndetësorë. Megjithëse ekspertët besojnë se njerëz të tillë, për shkak të provave gjithnjë e më të gjera, ka gjithnjë e më pak, supozohet se numri i rasteve të padeklaruara në Gjermani është rreth 3, që do të thotë se mund të ketë tre herë më shumë se shifrat zyrtare, ndërsa në fillim të pandemisë ai numër ishte madje 10.
Parametri i katërt është numri i pozitiveve në lidhje me numrin e testuar. Me rritjen e numrit të testimeve, rritet edhe numri i infeksioneve të zbuluara. Sidoqoftë, ekspertët gjermanë paralajmërojnë se përqindja e pozitiveve në lidhje me testimet, tregon se jo vetëm rritet numri i testeve, por edhe pjesa e testeve pozitive, dmth se rritja e numrit të pozitiveve nuk pasqyron vetëm numrin e rritur të të testuarve. Me fjalë të tjera, numri i njerëzve të infektuar po rritet, gjë që nuk mund t’i atribuohet numrit të madh të testeve të kryera. Nëse shkalla e pozitiveve është më pak se pesë përqind, kjo do të thotë që pandemia është nën kontroll.
Në Gjermani norma është 1.64, në Holandë është pothuajse 14 përqind, ndërsa në vend ka qenë mbi 10 përqind për një kohë të gjatë.
Parametri i pestë flet për plotësinë e njësive të kujdesit intensiv. Duhet të merren parasysh sa shtretër të kujdesit intensiv janë aktualisht në dispozicion / të lirë dhe sa të zënë janë. Dhe sigurisht, sa më i ulët të jetë ai numër, aq më mirë, sepse dëshmon për ngarkesën e ulët të sistemit të kujdesit shëndetësor.
Parametri i gjashtë i ashtuquajturi faktori i shpërndarjes, ose vlera K, e cila tregon se sa të infektuar janë ata përgjegjës për përhapjen e infeksionit. Ndryshe nga vlera R, e cila tregon se sa një person infekton mesatarisht njerëzit e tjerë, faktori K zbulon modelin me të cilin përhapet virusi. Nëse faktori K është një ose më shumë, kjo do të thotë që virusi po përhapet në mënyrë të barabartë, por nëse është më i ulët se një, do të thotë që sëmundja po përhapet në grupe, dmth që infeksioni është pasojë e një numri të vogël të njerëzve të infektuar. Në këtë pikë nuk është ende e qartë se cili është faktori shpërndarës në të vërtetë në këtë pandemi. Një studim i fundit sugjeron që mund të jetë vetëm 0,1 përqind, që do të thotë se vetëm 10 përqind e të infektuarve janë përgjegjës për 80 përqind të infeksioneve, duke konfirmuar tezën se “superfuqitë” janë përgjegjëse për përhapjen e infeksionit.
Këtyre indikatorëve, për të kuptuar situatën epidemiologjike, sigurisht që duhet të shtojmë numrin ditor të aparateve respiratore në raport me numrin e përgjithshëm të aparateve respiratore, gjë që dëshmon edhe për ngarkesën në sistemin shëndetësor, por edhe numrin ditor të vdekjeve nga COVID -19, e cila nga ana tjetër flet për ashpërsinë dhe rrezikun e pandemisë.
