Një në tetë njerëz të infektuar me koronavirus zhvillon të paktën një sëmundje afatgjatë, tregon një prej studimeve më të mëdha deri më tani. Me më shumë se gjysmë miliardë raste të koronavirusit të regjistruar në mbarë botën që nga fillimi i pandemisë, gjithnjë e më i madh është shqetësimi për simptomat e vazhdueshme të COVID-19.
Megjithatë, pothuajse asnjë nga hulumtimet ekzistuese nuk i ka krahasuar njerëzit që kanë qenë të sëmurë me COVID-19 për një kohë të gjatë me njerëz që nuk janë infektuar kurrë, kështu që ka mundësi që disa nga problemet shëndetësore të mos shkaktohen nga virusi.
Në një studim të ri të botuar në revistën mjekësore The Lancet, më shumë se 76 400 të rritur në Holandë plotësuan një pyetësor në internet rreth 23 simptomave të zakonshme të COVID-19 afatgjatë.
Ndërmjet marsit 2020 dhe gushtit 2021, secili pjesëmarrës plotësoi pyetësorin 24 herë
Nga ata me COVID-19, më shumë se 21 përqind kishin të paktën një simptomë të re ose të intensifikuar rëndë tre deri në pesë muaj pasi u infektuan. Megjithatë, gati nëntë përqind e grupit të kontrollit që nuk kishin COVID raportuan rritje të ngjashme. Kjo sugjeron që 12.7 përqind e atyre që kishin COVID-19 – afërsisht një në tetë persona – vuanin nga simptoma afatgjata, thuhet në studim.
Hulumtimi gjithashtu shqyrtoi simptomat para dhe pas infeksionit me COVID-19, gjë që i lejoi studiuesit të përcaktonin më tej atë që lidhej me virusin. Simptomat e zakonshme afatgjata të COVID-19 u zbuluan se përfshijnë dhimbje gjoksi, vështirësi në frymëmarrje, dhimbje muskujsh, humbje të shijes dhe nuhatjes dhe lodhje të përgjithshme.
“PËRPARIM I MADH”
Një nga autoret e studimit, Aranka Ballering nga Universiteti i Groningenit në Holandë, thotë se COVID-19 afatgjatë është “problem urgjent me numër në rritje të viktimave njerëzore”.
“Duke vëzhguar simptoma në një grup kontrolli të pa infektuar dhe në individë para dhe pas infektimit me SARS-CoV-2, ne mund të shpjegojmë simptoma që mund të jenë rezultat i aspekteve shëndetësore të pandemisë së sëmundjes jotransmetuese, si stresi i shkaktuar nga kufizimet dhe pasiguria”, thekson ajo.
Autorët e studimit thanë se kërkimi ishte i kufizuar në atë që nuk mbulonte variante të mëvonshme si delta dhe omicron dhe nuk përfshinte informacione për disa simptoma si mjegulla e trurit, e cila që atëherë është konsideruar si shenjë e zakonshme e COVID-it afatgjatë.
Një autore tjetër e studimit, Judith Rosmalen, thotë se “hulumtimi i ardhshëm duhet të përfshijë gjithashtu simptoma të shëndetit mendor si depresioni dhe ankthi, si dhe aspekte të tilla si mjegulla e trurit, pagjumësia dhe ndjenja e lodhjes, edhe pas një sforcimi të vogël”.
Ekspertët që nuk ishin të përfshirë në hulumtim, e komentojnë atë si “përparim të madh” për sa i përket kërkimeve të mëparshme për COVID-19 afatgjatë, sepse ishte përfshirë edhe një grup kontrolli i pa infektuar.
