Studiuesit janë duke përdorur mësimin e makinerive për të parashikuar dëmtimin e zemrës te njerëzit me COVID-19. Sipas faqes zyrtare të Universitetit Johns Hopkins, projekti do të mbledhë të dhëna për zemrat e personave me COVID-19 vitin e ardhshëm për të krijuar një model që parashikon rrezikun e sëmundjeve të ndryshme të zemrës, përfshirë sulmin në zemër. Me këtë, ekspertët shpresojnë, se rreziku i incidenteve të mundshme mund të parashikohet 24 orë më parë.
“Kështu, mjekët klinikë mund të përgatiteshin me kohë për ndërhyrjen dhe të shpërndanin më mirë burimet në dispozicion të tyre”, tha Prof. Natalia Trajanova, hulumtuese kryesore e projektit.
Ky lajm përkon me faktin se koronavirusi në të vërtetë mund të jetë sëmundje e enëve të gjakut, gjë që do të shpjegonte numëri i simptomave të zakonshme të infeksionit.
Përkatësisht, mpiksja e gjakut perceptohet si një nga shumë simptoma misterioze që i atribuohen KOVID-19. Kishte raportime për vdekje të pacientëve të rinj të infektuar për shkak të sulmit në tru. Së fundmi filloj të flitet edhe pë shfaqjen e gishtërinjëve të kuq dhe të mavijosur të këmbëve.
Nga të gjitha këto simptoma, lidhja është çrregullimi i qarkullimit të gjakut. Nëse i shtojmë faktin se 40% e vdekjeve me COVID-19 shoqërohen me komplikime kardiovaskulare, sëmundja gjithnjë e më shumë atribuon në një lloj infeksioni vaskular, jo vetëm infeksion respirator.
Gjithnjë e më i madh është numri i provave të cilat mbështesin teorinë se koronavirusi i ri mund të infektojë enët e gjakut, shkruan Elemental Plus. Kjo mund të shpjegojë jo vetëm përhapjen (mbizotërimin) e mpiksjes së gjakut, sulmit në tru dhe sulmit në zemër, por edhe gamën e simptomave që shfaqen nga koka te këmbët tek pacientët.
“Të gjitha këto ndërlikime të shoqëruara me koronavirusin e ri ishin një mister: mpiksja e gjakut, dëmtimi i veshkave, inflamacioni i zemrës, sulmi në tru, enjtja e trurit… Duket se një seri fenomenesh të palidhura që zakonisht nuk shihen në SARS ose H1N1, ose më së shumti sëmundje infektive”. theksoi William Lee, president i fondacionit të angiogjenezës.
“Rezulton të jetë virus vaskular që prek enët e gjakut”, tha Mandip Mehra, drejtues i departamentit koronar të spitalit në kuadë të Universitetit Harvard.
Në punimin e botuar në revistën shkencore The Lancet, Prof. Mehra dhe ekipi i shkencëtarëve kanë zbuluar se virusi SARS-CoV-2 mund të infektojë qelizat endoteliale në enët e gjakut. Këto qeliza sekretojnë sistemin kardiovaskular, duke lëshuar proteina që ndikojnë në gjithçka nga mpiksja e gjakut deri te reagimi imunitar.
SARS-CoV-2 mendohet se hyn në trup përmes receptorëve ASE2 të pranishëm në sipërfaqen e qelizës dhe udhëton në rrugët e frymëmarrjes. Nga mushkëritë, përhapet më pas në enët e gjakut,
Viruset respiratore që infektojnë qelizat e gjakut dhe qarkullojnë në të gjithë trupin nuk janë aq të rralla.
Viruset e gripit, siç është H1N1, nuk njihen për këtë, as edhe virusi burimor SARS nuk është përhapur nëpër mushkëri. Llojet e tjera të viruseve, të tilla si ebola ose dengoja, mund të dëmtojnë qelizat endoteliale por janë shumë të ndryshme nga viruset që zakonisht infektojnë mushkëritë.
“Dallimi midis SARS dhe SARS-CoV-2 ndoshta buron nga proteina shtesë që secili virus duhet të aktivizojë dhe përhapet”, tha mikrobiologu Benhur Lee. Proteina shtesë e burimit SARS është e pranishme vetëm në indet e mushkërive, por proteina për aktivizimin e koronavirusit të ri SARS-CoV-2 është i pranishëm në të gjitha qelizat, veçanërisht qelizat endoteliale.
Infeksioni vaskular do të shpjegonte tendencat shumë të çuditshme të koronavirusit të ri, siç janë niveli i lartë i koagulimit të gjakut, dëmtimi kardiovaskular dhe sulmet në dukje spontane të zemrës tek njerëzit me COVID-19.
Dëmtimet vaskulare gjithashtu mund të shpjegojnë pse njerëzit me gjendje paraekzistuese, të tilla si presioni i lartë i gjakut, kolesteroli i lartë, diabeti dhe sëmundjet e zemrës, janë në rrezik më të madh të komplikimeve serioze nga virusi, i cili duhet të infektojë vetëm njerëzit e bardhë. mushkëritë. Të gjitha këto sëmundje shkaktojnë mosfunksionim të qelizave endoteliale, ndërsa dëmtimi i mëtejshëm i inflamacionit të enëve të gjakut të shkaktuara nga infeksioni, mund të përkeqësojë vetëm gjendjen dhe të shkaktojë probleme më serioze.
