Hulumtimet tregojnë se vitet e fundit, çrregullimet e të ngrënit, zakonisht anoreksia dhe bulimia, janë bërë më të zakonshme tek fëmijët dhe adoleshentët, dhe tani tek adoleshentët më të rinj. Nëse më parë viktima të çrregullimeve të të ngrënit ishin adoleshentët, tani çrregullime të tilla mund të gjenden edhe tek fëmijët e moshës 8-10 vjeç. Kjo për shkak të preokupimit obsesiv me pamjen e jashtme, frikës nga shtimi në peshë dhe “standardeve” të tjera të bukurisë që imponohen në rrjetet sociale. Vajzat janë veçanërisht të ndjeshme ndaj këtij ndikimi, shkruan portali deti.mail.ru.
Për këtë shkak është e rëndësishme të njihen shenjat e çrregullimeve të të ngrënit – sa më herët të zbulohet sëmundja, aq më i ulët është rreziku i komplikimeve serioze afatgjate dhe aq më të larta janë shanset për një shërim të plotë, thonë ekspertët.
Ja për cilat duhet t’i kushtoni vëmendje:
- Fëmija refuzon rregullisht mëngjesin, drekën ose darkën.
- Fëmija është i fiksuar pas stërvitjes, veçanërisht pas ngrënies.
- Fëmija ha në mënyrë shumë selektive, për shembull, përjashton grupe të tëra ushqimesh nga dieta. Ose ha vetëm në një kohë të caktuar, për shembull, vetëm në gjysmën e parë të ditës.
- Fëmija është gati të diskutojë menynë, por në tavolinë ai zgjedh vetëm ushqimin me pirun.
- Fëmija pi pije energjike me shumë kafeinë për të ndërprerë oreksin.
Me një fjalë, prindërit duhet të jenë të kujdesshëm nëse fëmija i tyre fillon çdo ditë të merret me sport, jo në formë rekreacioni, por fillon të jetë i fiksuar pas aktivitetit fizik. Ose nëse fëmija që dikur hante gjithçka ndalon së konsumuari ose fillon të shmangë ushqimin me ndonjë pretekst. E gjithë kjo duhet të jetë një alarm për ju. Nëse kjo sjellje kombinohet me shenja ankthi ose depresioni – fëmija tërhiqet në vetvete, ka humbur interesin për gjithçka që më parë e ka bërë të lumtur – është koha të kontaktoni një specialist.
Por së pari, duhet të përpiqeni të flisni me qetësi për atë që po ndodh me vetë fëmijën. Me shumë mundësi, ajo ose ai nuk do të jenë gati ose në gjendje të hapen dhe të jenë të sinqertë për ndjenjat e tyre menjëherë, kështu që do t’ju duhet shumë durim. Ndoshta është më mirë që kjo bisedë të mos bëhet nga mami ose babi, por nga një i rritur tjetër të cilit fëmija i beson. Gjithashtu, gjeni një profesionist që ka përvojë me terapitë e çrregullimeve të të ngrënit.
