Агорафобијата е вид на анксиозно растројство пропратено со страв од отворен простор, метеж и јавни собири. Лицата кои страдаат од оваа состојба се плашат да излезат од својот дом или од ситуации во кои би можеле да се чувствуваат заробени или беспомошни.
Третманот на агорафобијата може да биде тежок, бидејќи тоа обично подразбира признавање и справување со стравовите. Но, со медикаменти и психотерапија, оваа состојба може да се надмине.
Луѓето кои страдаат од агорафобија се чувствуваат безбедно само на одредени места, на пример на работа, дома и кај двајца или тројца пријатели, а на секое друго место се чувствуваат лошо и исплашено. Најтешко им е на улица во големите градови, на плоштади, шуми, детски игралишта, паркови …
Вообичаено, лицата со агорафобија, својата состојба не ја опишуват како класичен страв, туку како нагон да се избегне некоја ситуација, која за нив би била потенцијално лоша или небезбедна и тој нагон им создава тензија, нервоза или напад на паника.
И додека решавањето на другите фобии е можно со избегнување на предметот што предизвикува страв, кај агорафобијата тоа не е толку едноставно. Тоа може да доведе до состојба личноста да не сака да излегува од дома, а тоа е еден од најтешките форми на оваа фобија.
За среќа, благодарение на зголемената достапност на знаења и информации и подобрите терапевтски методи, овие состојби можат успешно да се надминат. Третманот на агорафобијата подразбира дефинирање на проблемите кои ги мачат и соочување со нив. Тоа секако не е толку едноставно како што звучи, па веројатно бара повеќе сесии кај терапевт. Во најтешките случаи, лекарите препишуваат и медикаменти кои не смеат да бидат единственото решение, бидејќи најчесто предизвикуваат навика, па затоа е исклучително важно да се спроведе психотерапија за да се дефинираат вистинските проблеми.
