Во Бразил акаи бобинките се општо позната национална намирница и со задоволство ќе ви ја понудат во некој смути бар. Нејзината голема популарност ги помина границите на Јужна Америка и тоа во насока на САД каде владее супер овошна хистерија, посебно околу акаито. Познатиот американски дерматолог Николас Периконе во својата книга за најхранливи намирници ги постави акаи бобинките на прво место.
Акаито е исклучително хранливо овошје, и тоа поради богатството со фитохемикалии. Иако акаито е многу можно на прв поглед визуелно да се замени со боровницата или со црното грозје, вкусот е сосема различен – киселкаст, но и по малку маслен, токму благодарение на неговиот состав.
За жал, во Европа, акаито не може да се транспортира во свежа форма, поради големата оддалеченост, со оглед дека станува збор за овошје кое лесно се расипува, односно се ’ужегнува’ поради составот. Мононезаситените масни киселини, поточно олеинската киселина, позната како омега-9 е таа која брзо го венее плодот. Олеинската киселина е онаа иста масна киселина која е присутна во маслиновото масло и поради која, пред се, маслиновото масло има толку голема хранлива вредност. Специфичните полифеноли – антоцијани, фитохемикалии присутни во акаи бобинките е она што им ја дава високата хранлива вредност. Тие покажуваат висока антиоксидантна вредност, кои ја спречуваат оштетување на клетките и на ткивата кои ги предизвикуваат слободните радикали. Но, важно е да се напомене дека концентрацијата на антоцијан во акаито е до 30 пати поголема отколку во црното грозје, па затоа се смета дека антоцијаните во нив се многу посилен аниоксидант од ресвератролот во грозјето.
Со внимателно прочување во лабораториски услови, пронајдено е дека акаито се наоѓа специфичен хемиски подвид на антоцијаните – цианидин 3-глукозид кој се смета за еден од најсилните антиоксиданти воопшто откриен во растенијата. Според истражувањата на Независниот институт во Бон, како и научниците во Форида, со примена на екстрактот на акаи во лабораториски услови, растот на клетките на лекуемијата бил намален по делувањето на три компоненти во акаито за дури 86 %.
Она што последнава година предизвика големо внимание во научните кругови е извoнредната активност на акаито против радикалот супероксид кој ги оштетува клетките и ткивата за време на метаболичките реакции.
Последната студија за акаито покажува дека ова овошје е најсилно природно средство во борба против силни иницијатори на оштетувањата на клетките.
Но се уште се вршат детални истражувања кои се потребни за да овие прелиминарни истражувања постигнат научна тежина и сериозност, така што засега не може да се прифатат како терапија кај оваа тешка болест, туку само како дополна во исхраната, по препорака на лекар.
