Веројатно ви се случило сите влакненца на телото да ви се „исправат“ кога ќе чуете некоја песна. Метју Сачс, кој дипломирал на Харвард спровел истражување за да сфати зошто поединци се ежат на некои песни додека други остануваат рамнодушни. За истражувањето бил мотивиран заради влијанието кое врз него го оставала песната “Whole Lotta Love” на Лед Цепелин.
Истражувањето опфатило 20 студенти, од кои 10 признале дека ги доживуваат споменатите чувства во однос на музиката и 10 кои не ги доживуваат, па ним им го снимал мозокот. Открил дека оние кои имаат емоционална и физичка приврзаност за музиката всушност имаат различни структури на мозокот од оние кај кои музиката не го произведува споменатото влијание.
Истражувањата покажале дека имаат погуст волумен на влакната кои го поврзуваат нивниот слушен кортекс и подрачјата кои процесираат емоции, со што е овозможена подобра комуникација меѓу нив. Неговите откритија се објавени на Oxford Academic, но цитиран е и од страна на невронаучниците:
„Идејата дека повеќе влакна ја подобрува делотворноста на функционирањето на двете мозочни регии значи и поголема делотворност за обработка на податоците меѓу нив.“
Тоа значи дека ако се воодушевувате со музика многу е веројатно дека имате поинтензивни емоции. Освен тоа овие сензации можат да се поврзат и со сеќавањата поврзани со одредена песна, што, пак, не може да се контролира во лабораториски експеримент.
Иако студијата била мала, Сачс моментално спроведува понатамошни истражувања во кои ќе ја набљудува реакцијата на мозоците на луѓето додека слушаат музика, како и придружните реакции. Се надева дека со истражувањето ќе открие што невролошки ги предизвикува тие реакции и дека ќе може да ги искористи за лекување на психолошки пореметувања.
