Është normale që foshnjat të qajnë dy orë në ditë

Foshnjat në Britaninë e Madhe, Kanada dhe Itali qajnë më shumë se foshnjat në vendet e tjera, ndërsa ato nga Danimarka, Gjermania dhe Japonia qajnë më pak. Është grafiku i parë universal që tregon gjatësinë tipike ditore të të qarit për foshnjat në tre muajt e parë të jetës.

Çdo prind e di se foshnjat qajnë kryesisht për dy arsye: kur duhet të ushqehen ose kur duhet t’u ndërrohen pelenat. Megjithatë, foshnjat kanë temperamente të ndryshme – disa priren të qajnë shumë, ndërsa foshnjat e tjera nuk qajnë aq shumë. Megjithatë, pasi të zgjidhet problemi, e qara zakonisht ndalet.

Por historia shpesh mund të jetë e ndryshme: kur ju keni provuar pothuajse gjithçka dhe foshnja ka ende sy të përlotur. Për foshnjat e moshës tre muajsh ose më të vegjël, fajtori mund të jetë dhimbja e barkut – e përcaktuar si: nëse foshnja qan për më shumë se tre orë në ditë, të paktën tre ditë larg njëri-tjetrit, që zakonisht zgjat derisa fëmija të mbushë tre muajsh.

Sipas meta-analizës së fundit të studimeve të publikuara në “The Journal of Pediatrics”, foshnjat në Britaninë e Madhe, Kanada dhe Itali qajnë më shumë se foshnjat në vendet e tjera, ndërsa ato nga Danimarka, Gjermania dhe Japonia qajnë më pak. Është grafiku i parë universal që tregon gjatësinë tipike ditore të foshnjave që qajnë në tre muajt e parë të jetës.

Studiuesit nga Universiteti i “Warwick” analizuan pothuajse 8.700 foshnja dhe zbuluan se ato qanin mesatarisht rreth dy orë në ditë në dy javët e para. E qara arrin kulmin në gjashtë javë, duke zgjatur rreth dy orë e 15 minuta në ditë, por zvogëlohet në një mesatare prej një orë e 10 minuta në javën e 12-të. Megjithatë, studimi tregoi gjithashtu se ka të porsalindur që qajnë vetëm 30 minuta, ndërsa ka nga ata që qajnë më shumë se pesë orë në ditë.

“Në javët e para të jetës, foshnjat ndryshojnë shumë në atë se sa qajnë,” thotë Diter Volker, i cili drejtoi hulumtimin në Universitetin e “Warwick”. “Ne mund të mësojmë më shumë duke studiuar shoqëritë kur ata qajnë më pak, duke përfshirë nëse është mënyra se si prindërit veprojnë apo faktorë të tjerë që lidhen me shtatzëninë dhe gjenetikën,” shton ai.

Walker thotë se “grafika e të qarit” mund të ndihmojë profesionistët e kujdesit shëndetësor të komunikojnë me prindërit nëse një foshnjë po qan shumë në tre muajt e parë të jetës dhe nëse ka nevojë për mbështetje shtesë.