Fëmijët nuk kanë afërsi të njëjtë me të gjithë gjyshërit. Një studim i zbatuar tek një numër i madh studentësh universitarë në Universitetin e Miçiganit tregon se fëmijët janë emocionalisht më të afërt, domethënë kalojnë më shumë kohë me gjyshet e nënës sesa nga gjyshet nga ana e babait. Rendi i zakonshëm shkon kështu – gjyshja nga nëna, gjyshi i nënës, gjyshja nga babai, gjyshi nga babai. Përjashtimet, natyrisht, ndodhin.
Disa besojnë se ky dallim është pasojë e marrëdhënies prind-gjysh, si dhe kush kujdeset për fëmijën. Të tjerë besojnë se marrëdhënia midis gruas dhe vjehrrës së saj – gjyshes nga babai i fëmijëve të saj – do të jetë gjithmonë e ndërlikuar, gjë që, nga ana tjetër, mund të pengojë afërsinë e gjyshërve me nipërit e mbesat e tyre. Nëse nuk ka afërsi mes vjehrrës dhe nuses, ka mundësi që fëmija të ketë më pak afërsi me gjyshen me të cilën nëna nuk është e afërt.
Sigurisht, studimet kanë identifikuar shumë faktorë të tjerë që ndikojnë në afërsinë. Afërsia gjeografike është e rëndësishme, gjendja e punës e gjyshit, shëndeti, statusi ekonomik dhe karakteri gjithashtu mund të jenë faktorë ndikues. Opsioni i dytë është numri i nipërve që kanë gjyshërit. Një gjysh ose gjysh që ka shumë nipër e mbesa nuk ka gjasa të jetë në gjendje të ndajë kohë të mjaftueshme për t’u lidhur me secilin prej tyre.
ROLI I LIDHSHMËRISË SË HERSHME
Gjyshërit nga ana e nënës priren të fillojnë herët, dhe gjyshet e nënës thirren më shpesh në dhomën e lindjes. Në mënyrë të ngjashme, gjyshja nga nëna ka më shumë gjasa të ndihmojë pas lindjes së foshnjës, duke lehtësuar lidhjen e hershme me nipin. Gjyshërit që lidhen herët me nipin e tyre kanë më shumë gjasa që t’u kërkohet të kujdesen për fëmijët më vonë dhe kanë më shumë gjasa të përfshihen në aktivitetet e shkollës kur nipi fillon shkollën.
