Анорексијата е опасно и потенцијално смртоносно пореметување во исхраната кое има страшно влијание на телото. Меѓутоа, нова студија исто така го нагласува влијанието што недостатокот на доволна исхрана може да го има на мозокот.
Врз основа на вкупно 1648 скенирани женски мозоци (685 со анорексија), собрани од 22 различни места, истражувачите откриле намалување на дебелината на кортексот, субкортикалните волумени и површината на кортексот кај лицата со анорексија. Во суштина, мозокот на некој начин се “собира“.
Што се однесува до големината на примероците, студијата покажува колку е важно да се лекува состојбата што е можно порано во нејзиниот развој.
“За оваа студија интензивно работевме неколку години со истражувачки тимови од целиот свет“, вели психологот Естер Волтон од Универзитетот Бат во Велика Британија.
“Можноста за комбинирање на илјадници резултати од скенирани мозоци на лица со анорексија, ни овозможи да ги проучиме промените кои би можеле да го карактеризираат ова пореметување со многу повеќе детали“, прецизира докторката.
Она што ги предизвикува овие намалувања не е опфатено во оваа студија, но тимот кој стои зад неа, сугерира дека намалувањето на индексот на телесна маса (БМИ) и количината на достапни хранливи материи веројатно имаат врска со тоа.
Меѓутоа, постојат и знаци на надеж во истражувањето. Скенирањето на мозокот покажало дека третманите за анорексија, кои вообичаено вклучуваат когнитивно-бихејвиорална терапија, можат да ги “свртат“ некои од овие промени во мозокот.
“Откривме дека големите намалувања на структурата на мозокот, што ги забележавме кај пациентите, беа помалку забележливи кај пациентите кои веќе се на пат кон опоравување“, вели Волтон и додава дека “ова е добар знак бидејќи укажува дека овие промени можеби не се трајни. Со правилен третман, мозокот може да се опорави“.
Иако научниците не се сигурни што предизвикува анорексија, се знае многу повеќе за нејзините ефекти. Милиони луѓе ширум светот се погодени од оваа болест. Таа е една од водечките причини за смртност поврзана со проблеми со менталното здравје.
Како што ќе доаѓаат повеќе податоци од идни студии, научниците ќе можат подобро да разберат што точно го предизвикува ова намалување на волуменот на мозокот кај луѓето со анорексија и некои од невролошките механизми што стојат зад тоа.
Засега е јасно дека колку побрзо се побара и понуди лекување, толку подобро. Истите техники што се користат овде би можеле да се користат и за мерење на ефективноста на третманот за оштетување на мозокот.
