Алвеолит-болка која не престанува

Двата основни симптоми на алвеолитис се отсуството на здрав, витален коагулум и интензивна болка. Алвеолата е исполнета со распаднат и лабав коагулум, кој има валкано сива боја, има непријатен мирис и лесно се кине со пинцета (alveolitis exudativa), иако алвеолата може да биде и целосно празна (alveolitis sicca). Болката се јавува веднаш по завршувањето на анестезијата или на третиот и четвртиот ден, иако може да се појави нешто подоцна.

Алвеолитот е  пореметување во процесот на зздравување на изваден заб, познато во литературата како „dry socket“. Фреквенцијата на оваа компликација се движи од 1,2 до 2 проценти. Најчесто се јавува по вадење на гангренозни и пулпитични заби. Почесто во долната вилица во споредба со горната, почесто кај мажите отколку кај жените и почесто во пролет отколку во другите сезони.

Двата основни симптоми на алвеолитот се отсуството на здрав, витален коагулум и интензивна болка. Алвеолата е исполнета со распаднат и лабав коагулум, кој има валкано сива боја, има непријатен мирис и лесно се кине со пинцета (alveolitis exudativa), иако алвеолата може да биде и целосно празна (alveolitis sicca).
Се јавува веднаш по завршувањето на анестезијата или на третиот и четвртиот ден, иако може да се појави нешто подоцна. Пожелно е да се извади забот со што е можно помала траума и да се изврши адекватен дебридман (чистење) на раната. Се препорачува и предоперативно плакнење на устата со благо средство за дезинфекција.
Неопходно е стоматологот по вадење на заб да почека алвеолите да се наполнат со крв, а не со плунка. Ако алвеолата е сува, неопходно е да се предизвика крварење. Целта на терапијата со алвеолитис е формирање на витален, еластичен и компактен коагулум кој целосно треба да ја исполни раната и да ја намали непријатната болка на пациентот.
Ова се постигнува со отстранување на делови од распаднатиот коагулум од алвеолата со кирета, под локална анестезија бидејќи интервенцијата е многу болна. Потоа раната се мие со млак физиолошки раствор и се предизвикува крварење со кирета од целата коскена површина на алвеолата, а на алвеолата се нанесува некој лек за намалување или потиснување на болката.

Обично тоа е некој лек кој се ресорбира или, класично, јодоформска лента навлажнета со раствор на Члумски (кој има аналгетски ефект). Без разлика на применетиот лек, пределот на алвеолите треба да се озрачи екстраорално со инфрацрвени зраци, два пати на ден по 20 минути, со што се постигнува вазодилатација и подобро снабдување со крв на алвеолите.

Алвеолит 
Двата основни симптоми на алвеолитис се отсуството на здрав, витален коагулум и интензивна болка. Алвеолата е исполнета со распаднат и лабав коагулум, кој има валкано сива боја, има непријатен мирис и лесно се кине со пинцета (alveolitis exudativa), иако алвеолата може да биде и целосно празна (alveolitis sicca). Болката се јавува веднаш по завршувањето на анестезијата или на третиот и четвртиот ден, иако може да се појави нешто подоцна.

Превенција на алвеолит
Пожелно е да се извади забот со што помала траума, да се изврши адекватен дебридман на раната. Исто така, се препорачува да се исплакне устата со благо средство за дезинфекција пред операцијата. Потребно е стоматологот по вадењето на забот да почека алвеолата да се наполни со крв, а не со плунка. Ако алвеолата е сува, неопходно е да се предизвика крварење.

Терапија 
Целта на терапијата на алвеолитот е формирање на витален, еластичен и компактен коагулум кој целосно треба да ја исполни раната и да ја намали непријатната болка на пациентот. Тоа се постигнува со отстранување на делови од распаднатиот коагулум од алвеолата со кирета, под локална анестезија бидејќи интервенцијата е многу болна. Потоа раната се мие со млака физиолошка со раствор и кирета, се провоцира крварење од целата коскена површина на алвеолата, а на алвеолата се нанесува некаков лек кој ќе ја намали или потисне болката – обично се работи за некој лек кој е ресорбира (на пример, Алвогил) или, класично, јодоформска лента натопена во растворот на Члумски (кој делува како аналгетик).
Без разлика на применетиот лек, пределот на алвеолите треба да се озрачи екстраорално со инфрацрвени зраци, два пати на ден по 20 минути, со што се постигнува вазодилатација и подобро снабдување со крв на алвеолите.