Д-р Ненси Донован, геријатриски психијатар во болницата во Бостон „Brigham and Women’s Faulkner“, заедно со колегите, открија дека засилените симптоми на анксиозност се поврзуват со високо ниво на бета-амилоид или протеински фрагменти, кои се наоѓаат во нервното ткиво, а кои вообичаено се поврзуваат со развој на Алцхајмерова болест во мозокот на постарите лица со нормални когнитивни функции.
Д-р Донован тврди дека резултатите од нивното истражување укажуваат на тоа дека засилените симптоми на анксиозност можат да бидат и ран знак на Алцхајмеровата болест.
Сите видови на деменција, вклучувајќи ја и Алцхајмеровата болест, се предизвикани од изумирањето на мозочните клетки. Точните причини за Алцхајмерова болест не се целосно јасни, но научниците се уште веруваат дека во процесот клучната улога ја имаат бета-амилоидите. Затоа е интересен резултатот на споменатата нова американска студија која покажа дека анксиозноста има голема улога во зголемување на нивото на бета-амилоид кај постарите лица, објавено е во „American Journal of Psychiatry.“
Во студијата биле вклучени 270 возрасни лица на возраст од 62 до 90 години со нормални когнитивни функции. Сите тие еднаш годишно во текот на период од пет години биле подложени на томографија (PET/CT), со цел да се утврди нивото на бета-амилоид во нивниот мозок. Симптомите на анксиозност и депресија биле утврдени со помош на прашања од геријатриската скала на депресија (GDS).
Научниците на тој начин утврдиле дека возрасните лица со засилени симптоми на анксиозност во текот на периодот од пет години, исто така, имале и повисоко ниво на бета-амилоид во мозокот.
Д-р Донован додаде дека е неопходно да се извршат некои дополнителни истражувања за да се потврдат наведените претпоставки, но дека може да се влијае на анксиозноста, а со тоа и на одложување на појавата на Алцхајмерова болест.
Анксиозноста е чест и значаен симптом кај лицата со Алцхајмерова болест, особено во раните и средните фази на болеста. Овој симптом може да биде резултат на дегенеративните промени во мозокот, но и од свеста за когнитивниот пад, што предизвикува чувство на несигурност и страв.
Причини за анксиозност кај Алцхајмерова болест:
- Когнитивни промени – Заборавеноста и конфузијата може да предизвикаат фрустрација и вознемиреност.
- Неможност за комуникација – Тешкотиите во изразувањето и разбирањето на другите може да доведат до страв и анксиозност.
- Промени во околината – Нови или непознати средини можат да бидат стресни.
- Намалена способност за справување со стрес – Болеста ги оштетува деловите од мозокот одговорни за емоционална регулација.
- Физички фактори – Болка, несоница или несакани ефекти од лекови можат да ја зголемат анксиозноста.
Манифестации на анксиозноста:
- Немирност, повторливи движења или потреба за постојано одење.
- Чести прашања или повторување на исти теми.
- Иритација и вознемиреност без очигледна причина.
- Панични напади во одредени ситуации.
- Одбивање на одредени активности или промена во рутината.
Како да се управува со анксиозноста:
- Создавање безбедна и предвидлива средина – Одржување на рутина и избегнување нагли промени.
- Комуникација со смиреност – Зборување со нежен и разбирлив тон, без брзање.
- Ангажирање во смирувачки активности – Музика, лесни физички вежби, прошетки на свеж воздух.
- Избегнување стимуланси – Намалување на кофеинот и шеќерите во исхраната.
- Медикаментозна терапија – Доколку анксиозноста е сериозна, лекарот може да препише одредени лекови за смирување.
Анксиозноста кај Алцхајмерова болест може значително да го влоши квалитетот на живот на пациентот и на неговите негуватели. Затоа, важна е комбинацијата од соодветен пристап, грижа и медицинска поддршка за да се минимизира нејзиното влијание.
