Болно рамо или PHS е општа дијагноза која говори дека нешто не е во ред со рамото, дека тоа е болно со ограничени движења. Пред да се започне со лекување, неопходно е да се постави исправна дијганоза за му се помогне, а не одмогне во лекувањето на пациентот.
Болното рамо се карактеризира со болки во делот на рамото и со ограничени движења. Во лекарските кругови под болно рамо се подразбира periartritis humeroscapularis (PHS).
Најчести оштетувања и болести на рамената кои се подразбираат под називот болно рамо се:
- Руптура на тетивата на ротаторната манжетна
- Калцифицирачки тендинитис на рамото
- Смрзнато рамо
Руптура на тетивата на ротаторната манжетна
Руптурите настануваат како последица на повреда и трошење и дегенерација на тетивите кај лица во позвозрасните години. Кај спортистите, особено оние со активности над главата (тенис, ракомет и др.) со руптура се среќаваат во пораната животна возраст. Најчесто се тоа парцијални руптури кои со тек на времето стануваат целосни. Причина за појава на руптура во пораниот животен период е преоптоварувањето.
Пациентите се жалат на болка во рамото, често од надворешната страна на надлактицата, особено при извршување на работи над висина на рамената, како и слабост во рацете. Болките се јавуваат навечер и не дозволуваат пациентот да спие. Кај акутните повреди, болниот не може да ја одвои раката од телото.
Калцифицирачки тендинитис на рамото
Калцифицирачкиот тендинитис е често пореметување со непозната етиологија кој се манифестира со таложење депозити на калциум во тетивите на роторната манжетна со спонтана ресорпција на калцификати. За време на таложењето на калциумот, пациентот главно е без тегоби, но за време на ресорпцијата на калцификатите, рамото е изразено болно поради настанатата васкуларна пролиферација и порастот на интратетивниот притисок.
Смрзнато рамо
Смрзнато рамо е синдром на кој најмногу му одговара називот “болно рамо“. Станува збор за синдром со непозната етиологија кој се карактеризира со болка и ограничени движења во рамото во сите насоки. Се сретнува кај лица на возраст од 40 до 60 години, и почесто е кај дијабетичарите.
