Неколкуте случаи во кои пациентите починале за време или по оваа операција фрлија ново светло врз зафат и ризикот кој го носи со себе. Според зборовите на Американската асоцијација на пластични хирурзи, бразилското подигнување на задникот носи најголем ризик од смрт од сите процедури кои се изведуваат под анестезија.
Многумина се подложуваат на овој зафат од естетски причини, но има и од оние кои тоа го прават откако ќе загубат голема бројка на килограми, како и заради деформации настанати по повреди на карлицата и слични проблеми. Процедурата подразбира земање сало од други делови од телото, каде не е пожелно да го има, и вбризгување во задникот со цел тој да се зголеми.
За проведурата да биде успешна, салото мора да биде снабдено со хранливи материи, па заради тоа се вбризгува во ткиво кое е добро прокрвено. Салото може да преживее доколку се вбризга во друго сало, но во 90 отсто од случаите согорува. Поголеми шанси има ако се вбризга во мускул, што всушност и претставува извор на ризик.
Доколку не се вбризга како што треба може да доведе до бројни проблеми. Може да доведе до продирање на мастите во крвотокот и запушување на крвните садови. Во белите дробови може да доведе до прекин на снабдувањето со кислород, а во мозокот може да предизвика шлог. Двата случаи можат да бидат фатални.
Исто така, мошне е битен и волуменот на мастите. Многу хирурзи сметаат дека безбедно количество е околу 300 мл, додека некои поискусни користат и поголеми количества кои поминуваат и повеќе од 1 литар.
Во истражување спроведено минатата година, а во кое учествувале 692 хирурзи од целиот свет, со цел да се истражи смртноста за време на изведувањето на овој зафат, биле пријавени 32 смртни случаи и 103 случаи со компликации, кои, за среќа, не завршиле фатално. За жал, ова не е земено како точна бројка затоа што многу случаи остануваат неоткриени.
Емболизмот на мастите (продирање во крвните садови) е најчестата причина за смрт при овој зафат. Стручњаците истакнале дека вбризгувањето на масти во задникот мора да се изведува внимателно и без длабоко продирање во мускулот. Кај пациентите кои починале биле откриени масти во белите дробови и срцето. Имало и докази за оштетени крвни садови во глутеусите.
Сало се вбризгува и во процедурата на зголемување на градите, но досега немало случај (или барем не потврден) за смртност за време на оваа процедура.
Повеќето операции кои завршиле фатално биле резултат на неспособност и недоволна стручност. Во светот кој е опседнат со убавина и славни личности оваа постапка е мошне популарна и покрај опасностите кои ги носи со себе. Најважно од се е хирургот да му објасни на пациентот дека постои опасност од ризик, како и дека безбедноста треба да биде на прво место.
