Пишува: Д-р Адријана Маја Гроздев
Анестезиолог
Под детска анестезија се подразбираат сите анестезиолошки постапки кои се спроведуваат на децата од новороденчиња (од раѓање до првиот месец од животот) до 14. година. Особеностите на детската анестезија произлегуваат од физиолошките специфичности на децата.
Доколку вашето дете има потреба од хируршка интервенција, најверојатно ќе имате многу прашања поврзани за анестезијата. Можеби ќе се прашувате дали тоа за време на операцијата ќе чувствува болка, дали ќе се разбуди во текот на интервенцијата и ќе се чувствува исплашено или, пак, ќе страда од големи болки по операцијата. Анестезиолошката постапка на привремено одземање на свеста кај детето и моториката на неговото тело може да ги вознемири родителите, особено што детето е во „рацете на некој друг“. Но тоа не е причина да се биде загрижен, зашто анестезиолошката практика е значително понапредна од порано.
ШТО ТРЕБА ДА НАПРАВИ РОДИТЕЛОТ ПРЕД ОПЕРАЦИЈА
Пред хируршката интервенција потребен е различен пристап во зависност од возраста на детето. Кај децата на помала возраст (1-7 години) најголемите стравови се врзани со разделбата од нивните родители. Поради тоа родителот треба да му укаже на детето дека ќе биде опкружено со пријателски настроени доктори и медицински сестри. Кај повозрасните деца (8-14 години) стравот е малку покомплексен и е поврзан со срам од покажување на интимните делови на телото, од хируршкиот рез и од лузните по хируршкиот зафат, страв од будење од анестезија во текот на операцијата и, секако, најмногу страв од болка по интервенцијата.
Затоа е потребно родителот да му укаже дека анестезиолошкиот тим ќе се погрижи да му овозможи најбезбеден и најбезболен третман и дека има многу деца со проблем како неговиот, а сите го решаваат на ист начин во болница за да имаат подобар раст и развој .
Но без разлика на возраста на детето, важно е родителите да знаат дека децата се под силно влијание на се што преземаат и како притоа реагираат. Со неверојатна точност ги примаат информациите преку гестикулациите на родителите, интонацијата на говорот како и изразот на лицето. Ништо повеќе не може да го успокои детето од смиреноста на родителот.
Иако е сосема разбирлив стравот на родителот од претстојниот оперативен зафат врз детето, треба да се обиде да не го покажува, да се однесува смирено и позитивно кон се. Тој треба да најде одговор на сите прашања, да разговара отворено, искрено и да не го лаже детето, зашто на тој начин од еден се создаваат два проблема.
СРЕДБА СО АНЕСТЕЗИОЛОГОТ
Еден или два дена пред хируршката интервенција родителите и детето имаат средба со анестезиологот.
Анестезиологот ќе направи увид во целокупната медицинска историја и ќе постави прашања од типот на: „Кое е сегашното заболување или проблем?“, „Кои се фамилијарните заболувања?“, „Дали детето зема некои медикаменти или суплементи? Кои и колку?“, „Дали има претходни искуства со анестезија?“, „Дали има алергии на храна или на лекови? Кои?“, „Дали консумира алкохол, дрога или сл.?“… На сите овие прашања треба да се одговори исцрпно и искрено за да му се овозможи на анестезиологот да направи соодветен избор за типот анестезија.
Оваа средба може да се искористи за да одговорите на сите прашања на анестезиологот, а пред се на оние на детето.
ЗОШТО Е ВАЖНО ДЕТЕТО ДА Е ГЛАДНО И ЖЕДНО ПРЕД ОПЕРАЦИЈА
Вообичаено, од шест до осум часа пред интервенцијата детето не треба да консумира храна и течности. Иако ова може да звучи ирелевантно, потребно е да се знае зошто е тоа важно. Човечкиот организам во нормални услови има рефлекси кои се заштитни механизми за да не дојде со аспирација или инхалација на храна до дишното стебло. Под дејство на анестетици доаѓа до слабеење и губење на овие рефлекси, така што храната од полниот желудник може лесно да навлезе во дишните патишта и во белите дробови, при што настанува сериозна компликација. Од тие причини, мојот совет е придржување кон препораките на анестезиологот.
ВО ОПЕРАЦИОНА САЛА
Во придружба на медицинска сестра детето влегува во операционата сала. Вообичаено кај децата во оваа фаза се јавува стравот од игла и од убод. Затоа воведот (индукцијата) во анестезија се изведува со анестетички гас преку маска што овозможува брзо и лесно преминување од будна во состојба на сон, а потоа се пласира игла (и. в. канила). На овој начин се овозможува мирен и нетрауматски вовед во анестезијата.
ВО СОБА ЗА БУДЕЊЕ
Веднаш по завршувањето на хируршката интервенција и будењето од анестезија, детето се пренесува во собата за будење, каде што останува од четириесет и пет минути до еден час или до целосно закрепнување.
Во овој период сосема е очекувано детето да чувствува: сува уста, нагон за повраќање, тресење и блага вознемиреност. Задачата на анестезиологот и на анестезиолошкиот тим е да обезбедат добра аналгезија (без болка), а задачата на родителот е да обезбеди мирно и комфорно закрепнување.
Ги советувам сите родители да останат смирени и позитивни низ сите анестезиолошки фази и да запомнат дека довербата и соработката меѓу родителите, детето и анестезиологот се од голема важност за успешна хируршка интервенција.
