Пишува: Д-р Дражен Шебетиќ
Кардиолог
Коронарниот стент е механички уред, кој изгледа како мрежаст валјак со мал размер, а се наоѓа на балон кој се распрснува под висок притисок внатре во коронарната артерија.
Споменатиот балон го растегнува стентот и го втиснува во ѕидот на крвниот сад и го мести таму каде садот бил стеснет поради наслагите. Балонот на крајот се издишува и се вади надвор, а коронарниот стент, мрежастиот растеглив валјак, останува доживотно втиснат во ѕидот на крвниот сад и обезбедува нормален дијаметар на крвниот сад.
КАКО ВГРАДУВАЊЕТО СТЕНТ ГО ОЛЕСНУВА ЖИВОТОТ НА ПАЦИЕНТИТЕ?
Пред се, пациентот повеќе нема симптоми како чувство на болка. Постојат неколку видови на стентови – оние класичните се метални и немаат на себе лек или слично, неутрални се и не предизвикуваат алергиски реакции, но пациентите добиваат антиагрегациска терапија, пред и по вградувањето на стентот.
Кога станува збор за метал кој е во допир со крвните клетки, терапија мора да се користи за да не дојде до згрутчување – создавање на згрутчувања поради појава на стент внатре во крвниот сад. Но, како ткивото на крвниот сад ќе го надрасне стентот во период од еден месец, терапијата се прекинува, барем онаа двојна антитромбна терапија. Сепак, потребно е доживотно да се користи ацетилсалицилна киселина и ова правило важи за сите оние пациенти кои имаат вграден стент.
Постојат стентови кои во себе содржат одредени лекови кои спречуваат ткивото брзо да го надрасне стентот или повторно да се создадат наслаги (плак) на истото место, и тие се нарекуваат стентови кои испуштаат лекови. Кај нив е многу помала шансата да на исто место повторно се создадат наслаги, да дојде до стеснување на крвниот сад и затоа се поставуваат кај ризични групи на пациенти, како дијабетичари.
