Денис Арсовски: Како да се превенира пливачкото рамо кај спортистите- пливачи?

Симптоми на пливачко рамо можат да бидат болка во рамото кој се зголемува при пливање, болка при мирување, понекогаш и ноќна болка. Болките се јавуваат при краул и грбно пливање, а градното пливање предизвикува најмалку болки.

Пишува: Денис Арсовски

физиотерапевт, специјалист по рехабилитација во ортопедија, хирургија и травматологија


Пливачкото рамо претставува повреда на рамото кое се јавува кај пливачите поради повторувачки движења на мускулатурата на рамениот зглоб. При замавот во пливањето можат да се повредат сите структури на рамото, тоа е најчесто во прашање тендинитис (воспаление на тетивите на мускулите) кои ја сочинуваат ротаторната манжетна (одговорна за кружни движења на рамото, како што е случај при пливањето). Освен тендинитисот, можат да се појават и руптури (расцеп) на мускулните влакна.

Повредата може да се јави или по неправилна техника на пливање, или како последица на огромен број на повторувачки движења, кои за пливачите (натпреварувачи) изнесува и по 17.000 замави со раката само во тек на една недела од тренингот.

Симптоми на пливачко рамо можат да бидат болка во рамото кој се зголемува при пливање, болка при мирување, понекогаш и ноќна болка.

Болките се јавуваат при краул и грбно пливање, а градното пливање предизвикува најмалку болки. Првата мерка во терапијата е мирување, односно прекин на тренингот и примена на криотерапија  (терапија со лед). За да се спречи повторно повредување треба да се јакнат и истегнуваат мускулите на рамениот појас и грбната мускулатура. Таму каде причината е неправилна техника, треба да се корегира техниката.

Лекувањето на пливачкото рамо оди низ неколку фази:

Прва фаза: терапија на болката и инфламацијата (воспалението). Се постигнува со мерките од акронимот RICE (rest, ice, compression, elevation). Доколку постојат болки при лежење на тоа рамо, треба да се спие со пoткренати перници со тоа што би се направило полуседечка положба, а се применуваат и кинезиолошки траки (кинезиотејпинг траки) за зглобот на рамото да се заштити од понатамошни повреди. Неопходен е привремен прекин на физичките активности кои ја предизвикале болката. Пациентот исто така може да го имобилизира рамото со мека ортоза на надлактицата и подлактицата во функционална (нормална) положба. Криотерапијата (терапијата со лед) се применува во тек од 20-30 минути секои 2 до 4 часа. Антиревматици не се препорачуваат во текот на првите 48-72 часа, бидејќи можат да провоцират нови крварења во мускулите. Од физикалните агенси доаѓа во обзир примена на сите агенси индицирани во акутната фаза на повредата. При примена на ласер треба да се проба неговото делување точно на болните точки. Затоа, пред почетокот на терапијата неопходна е внимателна палпација (допир) на зглобот на рамото за да се одредат најболните места.

Втора фаза: враќање на полн обем на движење. Како последица на имобилизација на зглобот на рамото, многу брзо се развива скратување на долните делови на зглобот на рамото и самите мускули. Затоа треба што е можно побрзо да се почне со пасивни или активно потпомогнати вежби до граница на болката, за да се одржи еластицитетот на мускулите. Подвижноста на зглобот, масажа и вежби за истегнување потпомагаат во формирање на еластично и правилно ориентирано сврзно ткиво. Потребно е неколку недели за болката да се повлечи и да се воспостави првобитен обем на движење. За сето тоа време може да се ординира примена на физикални агенси, во зависност од доминантните симптоми.

Трета  фаза: корегирање на сите постурални пореметувања, доколку постојат, тоа се за врат и горниот дел на грбот.

Четврта фаза: зајакнување на мускулите на ротаторната манжетна (одговорна за кружни движења на рамото). Мускулите на ротаторната манжетна почнуваат да се зајакнуваат дури во оваа фаза на рехабилитацијата. Пред тоа само се истегнуваат, бидејќи мора да се дозволи санација на повредата и зараснување на искинатите мускулни или тетивни влакна. Прераната мобилизација на рамото може повторно да ја влоши болката.

Петта фаза: техника, брзина и сила. Во оваа фаза се корегираат неправилностите во техниката на пливањето ако ги има, а кинезитерапевтскиот програм се насочува кон понатамошно јакнење на мускулите на ротаторната манжетна и зголемување на брзината на движењето со зачувување на правилната техника на пливање.

Шеста фаза: враќање на спортот пливање.

Сето време за примена на овој програм можат да се применуваат физикални агенси и тоа по принципите кои се веќе наведени: што повеќе оди процесот на рехабилитацијата, толку повеќе се воведуваат термичките агенси. Ултразвукот кој исто така има термичко делување се користи за структури достапни за негово делување, а греење фокусирано на една мала регија. Не е посебно одредено кога се преминува од една во друга фаза на рехабилитацијата. Тоа зависи од клиничкиот наод и брзината на опоравување на повредата.

Вежби за превенција и рехабилитација на пливачко рамо
Вежби за стабилизација на лопатката

Прашањето за тоа како да се заштити ‘рскавицата од пропаѓање за време на овие повторувачки движења на рамото, обезболување, зацврстување на сите структури на рамото е едноставното решение за суплементот FLEXOFYTOL кој е на база на куркумин, а неговата цел е обезболување, модификација на болеста од гледна точка на заштитување на ‘рскавицата. Препорачливо е да се користи од првиот ден на појавување на симптомите (при најмала болка) се до понатаму.

Зошто токму FLEXOFYTOL?

Flexofytol® претставува стандардизиран, био-оптимизиран екстракт од куркума кој дава големи бенефити заради формулацијата на куркумин во форма на мицела. Потребно е да се знае дека куркуминот во прав има многу мала растворливост во вода, односто би имал многу мала биорасположливост и ниски концентрации во плазма. Во Flexofytol®, куркуминот има и до 4000 пати поголема растворливост за разлика од куркуминот во прав кој се среќава често во други фармацевтски форми.