Децата со девијација на носната преграда имаат проблеми со апетитот

Често девијацијата на носот се открива во породилиштето, но дијагнозата може да се постави и по педијатрискиот и прегледот кај оториноларинголог.

Девијацијата на носната преграда (септум), односно тенкиот ѕид што го дели левата и десната носна шуплина е присутна кај 20 % од новороденчињата и доенчињата. Под нормални околности оваа преграда би требало да биде целосно права, додека кривењето и отежнатото дишење може да биде знак дека постои проблем.

Често девијацијата на носот се открива во породилиштето, но дијагнозата може да се постави и по педијатрискиот и прегледот кај оториноларинголог. Тоа подразбира тест на проодност на носот.
Тестот се прави така што акрилни или силиконски шупливи цевки со пречник од 4 мм и должина од 10 см се пласираат во едната, па во другата ноздра.

„Доколку цевчињата непречено поминуваат должина од четири сантиметри, се смета дека не постои значајна девијација, а со самото тоа нема и намалување на протокот на воздух низ носната шуплина. Доколку цевчињата не можат да ја пројдат таа должина, се смета дека девијација постои“, објаснуваат педијатрите.

Децата кои имаат значајна девијација на носната преграда отежнато и чујно дишат низ нос, имаат послаб апетит и се заморуваат додека јадат, посклони се кон крварење и инфекции во носот, а им се појавува и воспаление на средно уво.

„Ако станува збор за искривување во предниот дел на септумот, врвот на носот не е симетричен во однос на средната линија на лицето, туку видливо е искривен налево или надесно. Кај девијациите кои се во задниот дел на септумот, надворешниот изглед на носот е непроменет“, нагласуваат педијатрите.

Хируршка интервенција на девијацијата на носната преграда ретко се прави пред детето да наполни 18 години поради раст и равој на коските на лицето во детството и во пубертетот. Постојат исклучоци ако ваквата девијација сериозно влијае на здравјето на детето.