Зошто и лица кои се вакцинирале и натаму заболуваат од КОВИД-19? Тоа прашање се почесто се поставува последниве денови, особено откако во медиумите почнаа да кружат вести за случаи на лица кои се разболеле иако примиле доза вакцина.
Како е можно тоа? Стручњаците велат дека нема место за пника и ваквите случаи не треба ни најмалку да изненадуваат и не укажуваат на тоа дека нешто не е во ред со вакцините или начинот на кој се примени. А, еве о зошто:
ГРАДЕЊЕ ИМУНИТЕТ
Прво и основно, ниту една вакцина, па така и онаа против КОВИД-19 не делува моментално. Потребнис е неколку недели телото да изгради имунитет по примањето на дозата. А, вакцините како на Фајзер и Модерна и онака бараат втора доза, неколку недели по првата, за да постигнат целосна ефикасност.
Лицата и натаму може да шират, па дури и да развијат КОВИД-19 по добивањето вакцина. Треба да се има предвид дека имунитетот почнува да се создава најрано 12 дена по вакцинацијата. А, целосни ефекти од имунолошкиот потенцијал на вакцината може да очекувате околу две недели откако ќе ја примите втората доза на вакцина. Но, дури и ако се заразите по вакцинацијата, вакцината веројатно ќе спречи развој на тешка форма на КОВИД-19, веруваат стручњаците.
Тоа значи дека вакцината не делува веднаш, а не е ефикасна ни ретроактивно. Имено во моментот на примање на вакцината може веќе да сте заразени, а тоа да не го знаете; тоа е можно дури и ако неодамна сте биле негативни на тестирањето. Таа инфекција може да продолжи да се развива и откако ќе примите вакцина, пред да профункционира заштитата.
МАСКА И ПО ВАКЦИНИРАЊЕТО
Предвид треба да го имате и следново: вакцините спречуваат болест, но можеби не и зараза. Вакцините се одобруваат на основа на тоа колку ве штитат од болеста и од веројатноста да завршите во болница или да починете од последици на болеста. Но, научниците се уште не знаат колку вакцините се ефикасни во спречување на ширењето на заразата со новиот коронавирус или шренесување на вирусот ан друго ице. И токму поради тоа, стручњаците постојано повторуваат дека и по вакцинирањето треба да се носат маски, да се одржува физичко растојание помеѓу луѓето и да се придржуваме на останатите мерки на социјално дистанцирање.
Всушност, дури и најдобрите вакцини не се совршени. Стапките на ефикасност на моментално одобрените вакцини се исклучително високи, но не се стопроцентни. Ако ефикасноста на една вакцина е 90 проценти, тоа всушност значи дека таа нема да делува на секој 100. примател. Секако, тоа не значи дека секој стоти мора и да се разболи, но постои веројатност да се разболи ако дојде во контакт со вирусот.
Не треба да се заборави тоа дека клиничките испитувања следеа колку вакцинирани лица заболеле од КОВИД-19. Тоа остава можност да некои вакцинирани лица се инфицираат без развој на симптоми, а потоа би можеле тивко да го пренесат вирусот – особено ако дојдат во близок контакт со други или ако престанат да носат маска.
Доколку тие вакцинирани лциа се тивки ширители на вирусот, тие може да продолжат со циркулација во нивните заедници, изложувајќи ги на ризик оние кои се уште не се вакцинирани. Имено, кај повеќето респираторни инфекции, вирусите, вклучувајќи ги и коронавирусите, во телото влегуваат преку нос. Тука вирусите брзо се размножуваат и поттикнуваат имуниот систем да создаде антитела спрецифични за слузницата, влажно ткиво кое го обложува носот, устата, белите дробови и желудникот.
Вакцините против коронавирусот се вбризгуваат длабоко во мускулите и поттикнуваат имуниот систен да создава антитела. тоа би требало да спречи вакцинираното лице да се разболи. Некои од тие антитела ќе циркулираат во крвта до носната слузница, но се уште е нејасно колку антитела може да се мобилизираат и колку брзо. Ако одговорот е “малку и бавно“, тогаш вирусите би можеле да растат ви носот и со кивање и издишување да преминуваат на други лица.
Идните генерации на вакцини против КОВИД-19 би требало да предизвикуваат имунитет и во носот и остатокот од респираторниот тракт, таму каде е тоа најпотребно.
