Желудникот е еластичен, мускулест орган и кога во него ќе внесеме поголема количина храна или течности тој се шири за да собере се што сме консумирале. Но тој се шири само привремено. Откако се она што сме го консумирале помине преку желудникот и продолжи по патотот на дигестијата, тој почнува да се намалува, односно да се враќа во својата нормална големина. Ако се прашувате дали желудникот може да се прошири или намали во зависност од тоа колку јадеме, одговорот е следниот: повременото прејадување нема трајно да го прошири желудникот и нема да бидете погладни.
Сепак, некои истражувања укажуваат на тоа дека намалениот внес на храна со текот на времето може да го намали капацитетот на желудникот, веројатно, затоа што желудникот ќе стане помалку растеглив (и обратно при дебелеењето). Значи, не е точно дека желудникот се зголемува или намалува, туку се зголемува или намалува неговата еластичност. Најдобар пример за тоа е фактот дека дебелите луѓе во глобала немаат поголем желудник од слабите луѓе.
„Празниот желудник како орган секогаш е со иста големина од само 75 мм. Но, еластичен е како балон и може повеќекратно да го зголеми својот волумен. Нормално при консумирањето храна се проширува до зафатнина од еден литар, а по(пред) обилен оброк и до два литри“, објаснуваат гастроентеролозите.
Кога сакаме да јадеме, мозокот испраќа сигнали до желудникот дека храната е на пат. Мускулите на желудникот тогаш се опуштаат и желудникот е подготвен да ја прими храната. Кога храната ќе помине низ дигестивниот тракт, желудникот се враќа во првобитната големина.
Ако сакате да ја намалите еластичноста на желудникот, што ќе услови намален внес на храна, најважно е да престанете да се прејадувате и да го намалите внесот на калории.
Во една студија, испитаници со прекумерна тежина биле ограничени на 1 000 калории дневно во период од еден месец и за тоа време капацитетот на желудникот им се намалил за 36 %.
Брзината со која јадеме, исто така, влијае на тоа како желудникот му сигнализира на мозокот. На мозокот му треба некое време да сфати дека сме сити, па ако јадеме брзо, полесно ќе се прејадеме, бидејќи мозокот не стигнал да процесуира дека сме сити. Без оглед на тоа дали сакате да ја зголемите или да ја намалите еластичноста на желудникот, волуменот на храната при тоа има големо значење. На пример, кога јадеме чипс консумираме многу калории, но малку волумен. Со овошјето или зеленчукот, од друга страна, внесуваме намирници со поголем волумен, но со помалку калории. А со храната со поголем волумен полесно ќе го наполните желудникот, отколку со храна со помал волумен како што е чипсот.
Постои и диета базирана на консумирање „волуменозна“ храна, односно на намирници богати со вода како што се овошјето, зеленчукот, супите и гулашот кои ќе не заситат.
Доколку сметате дека еласичноста на желудникот ви е проширена, па постојано сте гладни, направете го следното:
- Зголемете го внесот на „волуменозна“ храна;
- Јадете пет помали оброци на ден;
- Јадете споро.
