Тим научници на чело со Леиф Eрик Сандер во болницата Шарити во Берлин вели дека затајувањето на белите дробови можеби не е предизвикано од самото размножување на вирусот, туку со одговорот на имуниот систем на телото, меѓу другото.
Нивните заклучоци објавени во научното списание Cell, сугерираат дека вирусот SARS-CoV-2 предизвикува “клетките чистачи“ на имуниот систем да предизвикаат формирање на лузни кои на крајот ги оштетуваат белите дробови.
Таквата реакција на имуниот систем значи дека пациентите со КОВИД-19 мора да бидат многу долго на кислород или дури мораат да бидат вентилирани со помош на вештачки бели дробови (ECMO).
Доколку се работи за случај на пациент со тежок КОВИД-19, голема е веројатноста да развие акутен респираторен дистрес синдром (ARDS).
Во својата студија научниците предводени од Сандер дошле до заклучок дека белодробното ткиво на пациентот станува променето од лузни, задебелено и нееластично.
Многу слични процеси се јавуваат кај идиопатската белодробна фиброза.
Научниците прво под микроскоп прегледале белодробно ткиво на пациент починат од КОВИД-19 и пронашле карактеристични манифестации на тешка фиброза.
“Речиси сите погодени пациенти има големо оштетување на ткивото. Повеќето од алвеолите беа уништени, а ѕидовите на алвеолите покажаа висок степен на задебелување. Исто така, пронајдовме и наслаги на колаген насекаде, што е главна компонента на ткивото со лузни“, вели Питер Бур од Институтот за патологија на Универзитетот во Ахен.
Затајувањето на белите дробови или белодробната инсуфициенција по правило не се развива две до три недели по појавата на првите симптоми, објаснува Сандер.
“Тоа сугерира дека затајувањето на белите дробови не е предизвикано од неконтролираната репликација на вирусот, туку од секундарниот одговор на домаќинот, вклучувајќи ги оние што го вклучуваат имуниот систем“.
Научниот тим потоа ги прегледал имунолошките клетки во белите дробови на тешко болни или починати пациенти со КОВИД-19.
Откриено е дека во белите дробови на заболените пациенти се таложат макрофаги – имуни клетки кои елиминираат патогени и сличен отпад, но учествуваат и во заздравување на рани.
Во тешки случаи на КОВИД-19, се чини дека тие доаѓаат во контакт со одредени клетки на сврзното ткиво и тогаш енергично се размножуваат и создаваат големи количини на колаген.
Дополнителни студии во клеточните култури сугерирале дека вирусот SARS-CoV-2 предизвикува погрешна реакција на макрофагите. Вирусите на грип, од друга страна, не го предизвикуваат ова.
“Нашите податоци затоа покажуваат паралели помеѓу КОВИД-19 и идиопатската белодробна фиброза“, вели Антоан-Емануел Салиба од Истражувачкиот институт Хелмхолц во германскиот град Вирцбург.
“Тоа може да објасни зошто некои од ризик факторите за КОВИД-19 се исто така ризик фактори за идиопатска белодробна фиброза. Овие фактори вклучуваат некои здравствени состојби, пушење, мажи и лица над 60 години“.
За разлика од идиопатската белодробна фиброза, чија причина е непозната, лузните кај пациенти со КОВИД-19 може да се повлечат, барем делумно, велат научниците. За време на закрепнувањето од болеста, задебелувањето и лузните барем делумно се повлекуваат.
Подетално проучување на процесот на регресија на лузните на ткивото може да придонесе за развој на можни третмани за двете болести или за спречување на појавата на лузни од самиот почеток.
