Исцрпеност, драматични промени во животниот стил и зголемено издвојување време, енергија и финансиски средства само се некои од причините за постпородилна депресија, како кај жените, така и кај мажите. Откако ќе станат татковци мажите, исто така, преживуваат хормонални промени, иако не се толку значајни како кај жените.
Истражувачи во Шведска спровеле интервју со 447 нови татковци и утврдиле дека стандардниот прашалник за утврдување на постпородилна депресија кој се користи за жените, не ги опфаќа сите симптоми кои се чести кај мажите. Испитаниците навеле и симптоми како што се иритација, немир, саба толеранција на стрес и недостаток на самоконтрола.
Со тоа, истражувачите истакнуваат дека поголемиот број нови татковци не се ниту проверувани за можноста од постоење на состојба на постпородилна депресија.
Шведските научници развиле нов метод со кој може да се идентификуваат татковците кои се борат со можна депресија. Користејќи го овој нов метод, тие воочиле значајни симптоми на депресија кај дури 27 % од доброволно испитаните татковци. Еднакво загрижувачкиот наод укажува и на многу мал процент на тие татковци кои побарале совет или помош.
Дури третина од депресивните татковци од спроведеното истражување изјавиле дека размислувале за самоповредување, без за тоа да му се доверат на својот лекар. Поголемиот дел од депресивните татковци, околу 83 %, со никого не ја споделиле вистината за својата (депресивна) состојба.
„Да им зборуваш на луѓето дека си депресивен е табу, бидејќи од тебе се очекува, како нов родител, да бидеш среќен и позитивен“, биле некои од изјавите на татковците.
Со оглед на фактот дека мажите се помалку склони да побараат помош кога станува збор за ментални пореметувања, шведските научници сметаат дека следењето на состојбата на новите родители треба да се продолжи и по првите 12 месеци од животот на новороденчето.
За мажите кои ги мачи постпородилна депресија, научниците препорачуваат да им се доверат на своите партнери или блиски луѓе за се што ги мачи – и добро и лошо. Кога ситуацијата ќе дојде во фаза на неподносливост, тие советуваат да се побара помош од лекар или терапевт.
