Пишува: Сања Наумовска/sanja@panacea.mk
Децата се здобиваат со супракондиларни скршеници при детска игра, возење велосипед, возење ролери или спортување, а механизмот на повреда најчесто е траума или директен пад на лактот. Супракондиларните скршеници се класифицираат во неколку степени, според сложеноста, од што зависи и понатамошниот третман.
За сите прашања околу скршениците на лактот разговараме со д-р Ристо Симеонов, специјалист по детска хирургија
Колку се чести скршеници на лакт кај децата?
Д-р Симеонов: Во детска возраст најчести скршеници се супракондиларните скршеници на хумерусот.
Лактот е сложен зглоб кој што го сочинуваат три коски. Две коски од подлактицата и една надлакотна коска, хумерус, која што во пределот на лактот завршува со два кондили. Од скршеници на лактот најчести се супракондиларните скршеници на хумерусот, потоа скршеници на капитулумот на радиусот и на олекранумот, односно на проксималниот дел од улната.
Како се третираат скршениците, кога скршеницата изискува хируршки третман?
Д-р Симеонов: Третманот на скршениците на лактот зависат од класификацијата на скршеницата, односно од степенот на ангулација и дислокација. Ако фрактурата според класификацијата е тип 1, односно е без дислокација и без ангулација, третманот е конзервативен, со гипсана имобилизација во траење од три недели.
Доколку скршеницата според класификацијата е од втор или повисок степен, тогаш третманот е хируршки. Оперативниот третман на супракондиларните скршеници на хумерусот може да биде:
- некрвава репозиција под контрола на рентген и перкутана остеосинтеза, или
- крвава репозиција (отворена операција) и остеосинтеза со сомерови игли.
Кај скршениците на капитулумот на радиусот ако главата на радиусот е дислоцирана, тогаш третманот е секогаш хируршки. Се изведува отворена репозиција и остеосинтеза со сомерова игла или со ендеров клин.
Скршениците на олекранумот, исто така, ако нема дислокација на фрактурните фрагменти се третираат со гипсана имобилизација, а ако има дислокација тогаш со репозиција и остеосинтеза.
Колку е важна рехабилитацијата и од што треба да се состои?
Д-р Симеонов: Процесот на рехабилитација е многу важен во постоперативниот период. Реализирањето на физикална терапија е од исклучителна важност поради фактот што лактот е сложен зглоб составен од неколку коски кај кои треба да се постигнат комплетните движења.
Рехабилитацијата треба да содржи физикална терапија и вежби за и да се постигне потполна флексија и екстензија во зглобот (свиткување и одвиткување на лактотниот зглоб) и потполна пронација и супинација (вртење на раката кон внатре или кон надвор). Вообичаено рехабилитацијата трае од две до четири недели.
Има некои скршеници што оставаат трајни последици во кои не се постигнува потполна функционалност на лактот?
Д-р Симеонов: Скршениците кои според класификацијата припаѓаат на четврти степен се многу сложени фрактури на лакотниот зглоб. Тие може да бараат подолготраен третман, односно подолга рехабилитација. Многу е важно дали е повреден некој нерв, кој исто така, би барал подолготраен третман, зависно од лезијата на нервот. Вообичаено, ако е повреден нерв или ако е скршеница од висок степен, тогаш рехабилитацијата може да трае и до неколку месеци.
