Како да се справите со алергиите на раце?

Во секојдневната клиничка пракса лекарите се среќаваат со пациенти кои имаат проблеми со рацете во форма на црвенило, плускавци и влажнење, како и лупење на рацете со чувство на чешање и на печење.

Ваквите промени ги отежнуваат секојдневните нормални активности на луѓето не само поради тоа што се наоѓаат на видливи места, туку и поради фактот што тие се придружени со субјективни тегоби како печење, чешање и болка.

Причината за овие промени може да бидат алергиски реакции на различни контактни алергени, но и иритација на кожата со разни киселини. Затоа, златен стандард за откривање на причините за таквите промени е епикутан тест со кој се докажува или исклучува алергиска реакција на различни метали, бои, парфеми, детергенти и останати супстанции за секојдневна употреба.

Доколку постои посилна алергиска реакција која не ја зафаќа само кожата на шаките туку промените се шират и на други места можна е и хоспитализација на овие лица.

Обично, пациентите кои имаат вакви проблеми талкаат од еден лекар до друг, испробуваат различни креми и домашни лекови и се жалат дека немат подобрување. Најважно е да се избегнуваат веќе докажаните евентуални алергени.  Ако постои црвенило на рацете или меурчиња, влажност, а во понапредните фази и лупење и задебелување на кожата, како и пукање на кожата до крв мора да се побара лекарски совет за користење на локални кортикостероиди или емулзии против инфламација. Во секој случај важно е да се користи неутрална нега на кожата, бидејќи таквата кожа обично е сува, чеша и важно е да и се обнови бариерата со користење на различни емолиенти. Денес се користат и локални имуномодулатори кои може да се употребуваат подолго време без страв од несакани ефекти, за разлика од кортикостероидите во смисла на истенчување на кожата (атрофија), појава на телеангиектазија.

Важно е да се напомене, велат лекарите дека доколку кај овие пациенти се докаже пречувствителност на некој алерген, со текот на времето може да реагира и на некои други, а не само на оној за кој е докажана хиперсензитивноста.