Третиот крајник или фарингеален крајник, како што уште се нарекува, почнува да се развива по раѓањето. Изграден е од бројни мукозни набори во кои се наоѓа лимфатично ткиво и се наоѓа на покривот на носниот дел од фаринксот. Крајниците се важни за одбраната на телото од инфекции, но постојат состојби кога тие можат да предизвикаат здравствени проблеми.
Третиот крајник го достигнува својот максимален развој помеѓу две и десет години. Од пубертетот започнува неговото повлекување, така што по 25-годишна возраст на тоа место повеќе нема лимфатично ткиво, туку само неколку мукозни набори.
Симптоми на зголемен трет крајник
Аденоидната хиперплазија или зголемување на третиот крајник е нормална имунолошка реакција. Овој природен процес се јавува во детството како резултат на чести назални инфекции, а неговата цел е да ги заштити долните дишни патишта од навлегување на вируси, бактерии, алергени и загадувачи на воздухот.
Крајниците штитат од инфекции, но исто така предизвикуваат здравствени проблеми
Најчестите симптоми на зголемен трет крајник се:
рчење, назална конгестија, постојан исцедок од носот, дишење со уста, глас што има назален призвук (т.н. рапав говор).
Компликации предизвикани од зголемен трет крајник
Постојат голем број компликации предизвикани од зголемен трет крајник, како што се:
чести инфекции на средното уво, оштетување на слухот, чести инфекции на носот и синусите, ларингитис и трахеобронхитис, развој на готското непце поради отсуство на притисок од јазикот врз тврдото непце.
Исто така, постојат општи ефекти врз телото во форма на:
одложен развој, преосетливост кон инфекции, губење на апетитот, влијание врз развојот на интелигенцијата и менталниот развој, поспаност, апатија.
Третман на третиот крајник
Третманот може да биде конзервативен, односно со лекови и хирургија.
Доколку станува збор за активно воспаление, потребно е да се излечи инфекцијата, а потоа се применува конзервативен третман. Терапијата се состои во апликација на назални деконгестанти (познати капки или спрејови за отпушување на носот), антибиотски капки според антибиограмот, аспирација на секрет од носот (Проецов метод) бидејќи застојот на секретот не дозволува да се постигне доволна количина антибиотици во ткивото, администрација на системски антибиотици, аналгоантипиретици, земање доволно течности, назални кортикостероиди и испирање на носот со физиолошки раствори.
Кога е време за операција на третиот крајник кај децата?
Откако ќе се смират сите знаци на акутна инфекција, по неколку недели, се проценува дали аденоидите се уште се зголемени и дали ги блокираат дишните патишта; доколку е тоа случај, се препорачува хируршки третман со аденоидектомија. Нема пониска возрасна граница за операција на третиот крајник, се оперира кога е медицински потребно.
Оперативни компликации на третиот крајник
Оперативните компликации се поделени на интраоперативни и постоперативни.
Интраоперативните компликации се јавуваат за време на самата операција, а тие се:
крварење, аспирација на секрети, аспирација на парче ткиво од третиот крајник, повреда на ‘рбетот, повреда на мекото непце, повреда на околните структури на носниот дел од фаринксот, повреда на евстахиевата туба.
Кога станува збор за постоперативни компликации, тие можат да бидат:
крварење на седмиот ден, инфекција, велофарингеална инсуфициенција, т.е. враќање на храната и водата во носот, повторно растење на третиот крајник, оштетување на темпоромандибуларниот зглоб поради прекумерно отворање на устата.
Опоравување по операција на крајниците
По операцијата, тој останува во болница неколку часа за да го следи раниот постоперативен тек, а потоа малиот пациент е отпуштен на домашно лекување. Не е потребно детето да преноќи во болница.
Се препорачува кашава ладна храна во следните пет до десет дена. Болките се благи. Се земаат лекови против болки по потреба. Соодветен внес на течности и одмор. Контролата се закажува на петтиот постоперативен ден.
