Супстанцата коензим Q10 е откриена во 1957 година од страна на американскиот научник Фредерик Л. Крејн, кој најпрво ја пронашол во срцевото ткиво на бикот. Затоа се претпоставувало дека оваа супстанца постои и кај човекот, и тоа во секоја клетка. Првите истражувачи дури ја нарекувале ‘ubiquitous’ – што во превод значи сеприсутна. Меѓутоа, најголемото ниво неизбежно е откриено во клетките во срцето. На почетокот тоа се чинело мистерија, но во средината на седумдесеттите години се испоставило дека оваа супстанца ги снабдува клетките со енергија, т.е. функционира како еден вид мини-батерија. А таква батерија му е најпотребна на срцето – сепак тоа работи без прекин. Според тоа, коензимот Q10 има најјако антиоксидантно дејство и го штити организмот од слободни радикали, кои го нарушуваат клеточното здравје.
Кога ни е особено потребен коензимот Q10?
Коензимот Q10 го чува здравјето на срцето и мозокот, го зајакнува имунолошкиот систем, спречува создавање на канцерогени тумори, го забавува процесот на стареење… Организмот „наполнет“ со коензим Q10 поефикасно се бори со туѓите агенси – вируси, паразити, бактерии, габи и канцерогени клетки.
Се препорачува коензимот Q10 да се користи за превенција и во комплексни терапии за исхемична срцева болест, во случај на артериска хипертензија, аритмија, атеросклероза, дијабетес, анемија, онколошки заболувања, имунодефициенција од различно потекло, мускулна дистрофија, синдром на хроничен замор, болести на непцата, разни алергии, бронхијална астма и акутни респираторни болести. Освен тоа, коензимот Q10 придонесува за успешно зараснување на рани по операција.
Од каде го добиваме коензимот Q10?
Човечкиот организам често создава коензим Q10 ако со храната ја добива потребната количина на витамини од Б-групата, витамин Ц, фолна и пантотенска киселина. Во случај на недостиг на некои од наброените компоненти, производството на коензимот Q10 нагло опаѓа. Особено е важно ова да се земе предвид по 40-тата година, бидејќи со стареењето се намалува способноста на организмот да го синтетизира таканаречениот енергетски витамин, чија концентрација во клетките тогаш значително се намалува. На пример, концентрацијата на коензимот Q10 во миокардот до 40-тата година опаѓа на 30 %. Според тоа, како последица на низа болести, способноста на организмот да го синтентизира коензимот Q10 се намалува. Затоа е важно да се погрижиме да го внесуваме овој енергетски витамин дополнително.
Со оглед на тоа што клетките на животните, исто така, содржат Q10, можеме и со нив да ги дополнуваме сопствените резерви, вклучувајќи во менито јадења од месо, живина и риба. Коензимот Q10 е најмногу е присутен во свежите сардини, скушата, харингата, туната, говедското месо, овчото месо, кокошкините јајца…
Коензимот Q10 го има во низа намирните од растително потекло, пред се во мешунките (грав, соја, кикиритки) и житарките (пченица, кафен ориз). Се наоѓа и во брокулата, спанаќот, карфиолот, кромидот, морковите и благата пиперка, меѓутоа имајте на ум дека долгото готвење, конзервирање и замрзнување ја уништуваат оваа корисна супстанца.
