Нискиот крвен притисок (хипотензија) се дефинира како вредност на крвниот притисок која е пониска од нормалното очекување за одредена личност во одредени услови и е релативен поим. Вредностите на крвниот притисок се разликуваат во зависност од активноста, годините на старост, лековите и здравствената состојба.
Големо е прашањето колку низок треба да биде крвниот притисок за долготрајната состојба на нискиот крвен притисок да се означи како болест – хронична хипотензија со симптоми и/или намален квалитет на живот.
Хипотензијата се дефинира со крвен притисок понизок од 100/60 mmHg измерен повеќе пати во амбулантски услови со постоење на симптоми (замор, пореметување на сонот, вртоглавица, несвестици, анксиозност или депресија, чувство на силно биење на срцето, потење) и отсутност на други болести.
Освен трајно присутен низок крвен притисок (примарна хипотензија) на кој не може да се најде причинителот, постои секундарна хипотензија предизвикана од различни болести, состојби и лекови, како и акутна соостојба со нагло паѓање на крвниот притисок од кои најчести се ортостатската хипотензија и постпрандијална хипотензија (се јавува кај одреден број лица непосредно по јадење и е почеста кај повозрасната популација која инаку има висок крвен притисок, како и кај оние со одредени поремтувања со автоимуниот нервен систем).
Трајно нискиот крвен притисок ретко е показател на сериозно здравствено пореметување, телото се прилагодува на него и често не предизвикува симптоми.
Проблемот се појавува кога кај наглото паѓање на притисокот, мозокот и другите витални органи остануваат без снабдување со крв и немаат време за прилагодување. Во тој случај може да дојде до појава на вртоглавица, зашеметеност, слабост на телото, пореметување на видот, па и кратка несвестица (синкопа).
Болеста се дијагностицира врз основа на медицинска историја, физикален преглед и резултати од други клинички испитувања. Дијагнозата ја поставува матичниот лекар, специјалист-интернист, а при потешки состојби и кардиолог.
Третманот зависи од типот на хипотензија и тежината на симптомите. Целта е да се врати крвниот притисок во нормални вредности и да се повлечат симптомите. Доколку постои медицинска состојба која доведува до низок крвен притисок истата треба да се лекува. Состојбата се повлекува во зависност од возраста, здравствената состојба и колку лесно може да се исклучи или промени лекот кој довел до хипотензија, односно дали состојбата дозволува воведување нов лек.
