КОВИД-19 кај повеќето луѓе провоцита силна реакција на имуниот систем, но во неколку неодамна објавени студии се покажало дека бројот на антитела кај оние лица кои се опоравиле од вирусот во месеците по заразата паднал. Тие откритија доведоа до нагаѓање дека отпорноста на вирусот не трае долго, што ја изгасна надежта дека ќе може да се направи ефиксна вакцина. Меѓутоа, многу научници сега тврдат дека таа грижа е претерана, се вели во анализата на Scientific American.
Студијата направена на мала група пациенти во Кина, а чии резултати во стручното списание Nature беа објавени на 18 јуни оваа година, покажала дека нивото на антитела за време на опоравувањето значајно се намалило и кај пациентите од КОВИД-19 со симптоми и кај оние без симптоми, како и дека антителата кај 40 проценти од асимптоматските пациенти воопшто не можеле да се детектираат.
Работна верзија на студија на англиски научници која се уште не е рецензирана, а која на средината на јули беше објавена на интернет, покажала дека нивото на антитела значајно се намалило во период од неколку месеци од заразата и дека тие лица кои за време на боледувањето искусиле поблаги симптоми имале помалку антитела. Неодамна мала студија објавена на 21 јули во списанието “New England Journal of Medicine открила “брзо пропаѓање“ на антителата меѓу поединци кои имале благи симптоми на КОВИД-19.
Резултатите од споменатите студии може да звучат лошо, но неколку стручњаци за Scientific American велат дека тие падови не се толку застрашувачки како што првично се сметало, дека некои падови во бројот на антитела се нормални и очекувани, и дека тие антитела се само еден дел од приказната за имунитетот. Тие додаваат дека доказите од студиите за останати вируси и за зараза со новиот коронавирус спроведени на животни даваат причина за оптимизам.
Scientific American напоменува дека единствено лонгитудинални истражувања на луѓе кои се заразиле со новиот коронавирус ќе покажат дали антителата даваат долготрајна заштита.
Кај човекот се разликуваат два вида на имунитет – стекнат и вроден. Вродениот имунитет на ист начин реагира кон секој штетен агенс. Стекнатиот имунитет се развива во контакт со причинителите на болести и потребно е одредено време да се развие. Во состав на стекнатиот имунитет делуваат антителата, како и Т и Б лимфоцитите. Тие го препознаваат и потоа се борат против штетниот агенс, а може да создадат и сеќавање на него, за да човекот во случај на повторен контакт побрзо и полесно се порази. Некои антитела, познати како неутрализирачки антитела, може да се врзат со одреден дел од патогенот и да го декативираат. Научниците сметаат дека присутноста на тие антитела кај оние кои имале и се опоравиле од КОВИД-19 може да значи дека се имуни на болеста.
“Откако лицето ќе се спротивстави на инфекцијата, се очекува дека антителата да се вратат на основото ниво. Ако тоа лице повторно се зарази, Б лимфоцитите би можеле да наредат производство на поголем број антитела. А, можеби и основото ниво да биде доволно за борба против инфекцијата. Она што не сакаме да го видиме е антителата по две недели да паднат на нула. Искрено, тоа би било многу неочекувано. Но, фактот дека антителата со тек на време паѓаат не е шокантен“, појаснува проф. Аниа Вајнберг.
