Не е никаква тајна дека берлинскиот виролог Кристијан Дорстен за новиот коронавирус знае повеќе од Светската здравствена организција. И тоа знаење го дели со граѓаните. Сериозен, смирен, со јазик кој сите го разбираат. Неговите совети ги слушаат и политичарите и власта, а неговите трудови јавно се достапни на интернет страниците на стручните списанија. Тој е на прва линија во битката против пандемијата.
Тој е стручњак за нови вируси за кои веднаш по избивањето на епидемијата на САРС во 2003 година, го разви првиот дијагностички тест за новоидентификуваниот вирус. Десет години подоцна го предводеше здравствениот тим кој го истражување блискоисточниот респираторен синдром – МЕРС. Кога тој зборува, нацијата внимателно слуша.
Што проф. Дростен им порачува на Германците?
Неговата препорака се сведува на четири збора: “шест чекори, шест секунди“. Шест чекори одговараат на оддалеченост од два метра, а шест секунди е времето кое, како што вели тој, смеете да го потрошите на комуникација со близок соговорник, во продавница, на скали, во минување… Се друго е потенцијално опасно.
“Ако по попуштање на мерките т.н. репродуктивен број се врати над 1, односно заразените инфицираат повеќе од една личност, епидемијата би можела неочекувано да се врати“, вели проф. Дростен и предупредува на опасност од втор бран на коронавирусот. Шпанскиот грип не учи, вели тој, дека такви работи се случуваат и дека можат да излезат од контрола.
На основа на студии на епидемиолошко моделирање, берлинскиот виролог заклучува дека пациентите се најзаразни ден пред да ги забележат симптомите.
“Имунитетот стекнат со зараза од некој друг коронавирус во текот на зимата, може да нуди заштита и од овој нов вирус“, утврдил проф. Дростен.
На веста за повторно заразени пациенти во Азија, тој им а своја верзија на случувањата и вели “не, тие не се повторно заболени, тие едноставно не биле излекувани до крај“.
“Пред крај на заразата, кога пациентот се чувствува подобро, тоа не значи дека вирусот повеќе го нема; тој е натаму е тука, само неговата концетрација е толку мала, што PCR тестот не може да го прочита“, објаснува Дростен.
