Познато е дека бавењето со спорт со висок интензитет може да предизвика сериозни проблеми со срцевиот ритам кај личностите кои имаат одредени проблеми со срцето. Новата студија укажува дека играњето компјутерски игри, особено оние воените, исто така, може да биде прекинувач.
Во извештајот на австралиските исражувачи опишани се два неповрзани случаи на деца кои загубиле свест за време на играње вакви игрички. Во двата случаи откриено е дека децата имаат проблеми со срцевите функции, дури откако се онесвестиле за време на играњето.
Интензивното играње игрички најчесто резултира со ослободување на хормонот на стрес кој би можел да биде прекинувач за срцевите заболувања кај чувствителните лица.
Во првиот случај десетгодишното дете ненадејно загубило свест откако победило во воената игра што ја играло, се наведува во текстот објавен минатиот месец во магазинот „New England Journal of Medicine”. Детето брзо ја повратило свеста и изгледало дека се е во ред. Но подоцна на училиште доживеало срцев застој како резултат на вентрикуларна фибрилација, состојба опасна по животот во која срцето трепери место да чука правилно. Му била дијагностицирана ретка состојба наречена катехоламинергичка полиморфна вентрикуларна тахикардија (CPVT), пореметување на срцевиот ритам последица на генетска мутација, соопштил Националниот институт за здравје.
Другиот случај се однесувал на 15-годишно момче кое претходно било подложено на операција на срцето заради „затворање“ на вроден отвор. Детето загубило свест кога требало да победи во воената игра што ја играло. Му била дијагностицирана вентрикуларна тахикардија, пореметување на срцевиот ритам кај кое срцето чука побрзо од нормално, а долните комори на срцето не се во синхронизација со горните, се вели соопштението од клиниката Мејо.
„Се што предизвикува нагло растење на хормонот на стрес и адреналиот може да чувствителните пациенти да предизвика промена на срцевиот ритам која може да биде мошне опасна“, изјавил доктор Роналд Кантер, кардиолог и директор во Никлаус детската болница во Мајами.
