Копарот (Anethum graveolens) претставува медитеранска билка. Потекнува од Персија и источниот дел на Индија, но се одгледува и во јужниот дел на Европа. Лековитите делови на копарот се листовите и цветовите, кои се собираат до зреењето на билката, и плодовите кои се собраат кога билката ќе созрее. Неговите лековити својства потекнуваат благодарение на витамините и минералите што ги содржи, фитонутритиентите – монотерпени (карвон, лимонен, анетофуран) и флавоноидите (кемферол и виценин).
Лековити својства:
- Се препорачува негова употреба кај мајките-доилки, затоа што ја поттикнува лактацијата (лачење на млеко од млечните жлезди);
- Се дава кај мали деца за смирување и ублажување на грчевите;
- Одличен лек кога се консумира сам или со други сродни растенија (кои го подобруваат варењето на храната и ја намалуваат надуеноста) како анасон, ким, при состојби како што се метеоризам, аерофагија, надуеност, како при болести на цревата, желудникот, црниот дроб, бубрезите и киселини во желудникот (доволно е да се џвака една лажичка семе од копар и да се проголта);
- Детоксикатор кој ја прочистува крвта и го зајакнува срцето (земен како зачин или чај за прочистување на крвта и телото);
- Како тоник за црниот дроб (при негова слаба работа и хепатитис);
- Како дијафоретик (поттикнува потење) и диуретик (ако се пие како топол чај), предизвикува повеќе потење и мокрење, и неговите лековити својства и дејства се корисни против грип и настинка, како и при различни воспалителни состојби каде што е потребно дополнително исфрлање на штетните материи од телото);
- Кога се користи како зачин, дигестивното делување на копарот е поттикнување на работата на желудникот и на цревата.