ЛЕКАРИТЕ ОТКРИВААТ: Како пешачењето всушност го менува нашиот мозок

Иако е очигледно дека доброто пешачење низ шума или планина може да ви го исчисти умот, телото и душата, науката сега открива дека пешачењето може да го промени вашиот мозок… на подобро!

Пешачењето во природа може да ги стопира негативните, опсесивни мисли

Настрана од речиси моменталното чувство на смиреност и задоволство што го следи времето поминато на отворено, пешачењето по природа може да ја намали руминацијата, која всушност претставува постојана окупација и одржување на негативни мисли во нашата свест. Многумина честопати се наоѓаат себеси окупирани од негативни мисли, што во најдобар случај не извлекува од уживањето во моментот и во најлош случај не води по патот кон депресија и вознемиреност. Но, неодамнешна студија откри дека поминатото време во природа ги намалува овие опсесивни, негативни мисли за значителна маргина.

Земањето време редовно да се одвоиме од урбаните средини и да поминуваме повеќе време во природа може да има огромна корист за нашата психичка (и физичка) благосостојба.

За да ја спроведат оваа студија, истражувачите ја споредиле пријавената руминација на учесниците кои пешачеле или низ урбано или природно опкружување.

Тие откриле дека лицата кои пешачеле 90 минути во природна околина пријавиле пониски нивоа на руминација,а имале и намалена невролошка активност во субгенуалниот префронтален кортекс, област на мозокот поврзан со менталните болести. Оние кои прошетале низ урбаната средина, не пријавиле намалена руминација.

Истражувачите забележале дека зголемената урбанизација тесно корелира со зголемен број на случаи на депресија и други ментални заболувања. Земањето време редовно да се одвоиме од урбаните средини и да поминуваме повеќе време во природа може да има огромна корист за нашата психичка (и физичка) благосостојба.

Пешачењето исклучено од технологијата поттикнува креативно решавање на проблемот

Студијата спроведена од психолозите Рут Ен Ешли и Дејвид Л. Страјер открила дека креативното решавање на проблемите може драстично да се подобри и со одвојување или исклучување од технологијата и повторно поврзување со природата. Учесниците во оваа студија поминале четири дена, период во кој не им било дозволено да користат било каква технологија. Од нив било побарано да извршуваат задачи кои бараат креативно размислување и сложено решавање на проблемите, а истражувачите откриле дека успешноста на задачите за решавање на проблемите се подобриле за 50% за оние кои учествувале на оваа екскурзија за пешачење без технологија.

Тие исто така забележале дека и технологијата и урбаната врева се неверојатно пореметувачки, постојано изискуваат наше внимание и не спречуваат да се фокусираме, а сето тоа може да земе данок од нашите когнитивни функции. Убава, долга прошетка, без технологија, може да го намали менталниот замор, да го смири умот и да го зајакне креативното размислување.

 

 

Пешачењето на отворено може да го подобри АДХД кај децата

Растројството на дефицит на внимание со хиперактивност (Attention Deficit Hyperactivity Disorder, скратено ADHD) станува се почесто кај децата. Децата кои имаат АДХД имаат потешкотии со импулсната контрола и фокусирањето, лесно се расејуваат и покажуваат прекумерна хиперактивност.

Додека воспитувањето деца кои имаат АДХД може да биде тешко за родителите, вообичаеното решение, одлучување за лекови на рецепт, може да направи повеќе штета отколку добро, особено кога природните решенија исто така можат да функционираат. Студија спроведена од д-р Франсис Е Куп и д-р Андреа Фабер Тејлор покажала дека изложувањето на деца со АДХД на „зелени активности на отворено“ значително ги намалува симптомите.

Резултатите од оваа студија сугерираат дека изложеноста на природа може да им користи на сите кои имаат потешкотии со вниманието и/или кои искажуваат импулсивно однесување.

Пешачњето во природа е одлична вежба и затоа ја зголемува моќта на мозокот

Познато е дека вежбањето е фантастично за целокупната благосостојба. Пешачењето е одличен начин да согорите помеѓу 400–700 калории на час, во зависност од вашата големина и степенот на тежината на пешачењето, и полесно е за зглобовите, во споредба со останатите активности, како трчањето. Исто така, докажано е дека луѓето кои вежбаат на отворено имаат поголема веројатност да се задржат на оваа активност и да се придржуваат кон своите програми, правејќи го пешачење одличен избор за оние кои сакаат редовно да станат поактивни.

Истражувачите од Универзитетот во Британска Колумбија откриле дека аеробното вежбање го зголемува хипокампалниот волумен – делот од мозокот поврзан со просторната и епизодна меморија – кај жени на возраст над 70 години. Ваквото вежбање не само што го намалува губењето на меморијата, туку помага да се спречи истото. Истражувачите откриле дека може да го намали и стресот и вознемиреноста, да ја засили самодовербата и да влијае на нивото на  ендорфин. Многу луѓе посегнуваат по лекови за да ги решат сите овие проблеми, но решението за овие болести може да биде многу поедноставно отколку што мислите!

Како можете да започнете со пешачење?

За среќа, пешачењето е еден од најлесните и најевтини спортови во кој може да се вклучите и може да има големи придобивки за целото семејство, вклучително и бабите!

Започнете по малку и тестирајте ги вашите способности. Правете го она кое функционира за вас; ако тоа значи само пешачење низ патеки во парк, добро е. Секоја вежба на отворено е подобра од ниедна. Препораката е да го исклучите вашиот телефон додека пешачите, со цел да можете да се извлечат најмногу придобивки од пешачењето (иако можеби е паметно барем да го носите со вас во случај на вонредна состојба).

Бидете сигурни дека имате некои добри патики/чевли за пешачење, капа и вода шише, и не заборавајте да се облечете слоевито како би можеле лесно да ги облечете или соблечете алиштата кога ќе се загреете или пак ви застуди.

Сега, можете ли да направите само една работа за мене? Одете на прошетка!

Подготви: А.Стојановска