Во бањите, за лечење се користат: водата, калта и гасовите. Во најголем број случаи водата извира од природни извори, а ретко се црпат од длабоките бунари, додека калта се наоѓа на површината, најчесто во околината на природните извори на лековита вода, или се прави со лековитата земја и бањска вода. Гасовите се наоѓаат во водата, а може и на вештачки начин да се додаде вода или кал за да се засили дејството.
Лековити води се:
- МИНЕРАЛНИ, ако во 1000 грама содржи најмалку 1 грам минерални состојки (јод, бром, алкал итн), или најмалку 0,25 грама растоврени јаглени киселини или најмалку 0,0001 грам растворен сулфур водород.
- РАДИОАКТИВНИ ако соржи повеќе од 29 махови единици во литар вода.
- ТОПЛИ, ако изворот има температура не помала од 20 степени постојано.
За калта се смета дека е лековита ако има природни хемиски состојки и одредени физичко-хемиски својства (поврзување на водата, спроведување на топлината, големината на честичките, минерални соли, радиоактивност итн).
Лековитата вода може да се користи и за пиење и за капење. Калта се употребува за капење, се нанесува како облога или масирање.
Капењето може да биде топло или ладно. Должината на капењето ја определува лекар, според болеста и состојбата на срцето, крвните садови и притисокот.
Бањското лекување трае во просек по 21 ден, но може да биде и пократко или подолго. За време на лечењето, ако сакаме да биде покорисно, треба да постои пропишан режим и диета. Освен тоа, истовремено може да се користат и други средства за лечење, како што се лекови, физикална терапија, масажа, шетање и друго.