Луѓето кои преживеале сепса се изложени на поголем ризик од смрт во годините откако ја преживеале битката со смртоносната болест како резултат на компликации или инфекции. Во истражувањето што го докажало ова набљудувани се податоците од 100 000 пациенти од кои шестмина умреле во рок од една година откако ја победиле сепсата. Двајца од петмина умреле во рок од шест години. Постарите луѓе и оние со комплексни здравствени проблеми се изложени на поголем ризик со се поголемиот број пациенти кои преживеале сепса и имаат некои компликации.
На светско ниво, една третина од луѓето кои заболеле од сепса умираат секоја година. Истражувањето кое е спроведено во болница во Лондон опфатило точно 94 748 пациенти. Сите ја преживеале битката со сепса во периодот од 2004 до 2009 гдина. 44, 1 отсто од сите кои учествувале умреле до крајот на 2015 година.
6 до 8 отсто умреле во следните 5 години. Ова е прв ваков извештај за сепсата кога било. Она што го откриле лекарите ќе им послужи да се грижат за здравјето на пациентите заболени од сепса.
Сепсата е сериозна компликација на инфекциите, која се случува кога имунолошкиот систем на телото станува преактивен и почнува да ги напаѓа органите и ткивата. Тоа може да доведе до откажување на повеќе органи и смрт доколку не се открие навреме. Постсептичните симптоми се состојба која погодува повеќе од половина од преживеаните од сепса и влијае на белите дробови, бубрезите и црниот дроб.
Симптомите на сепса се: отежнат говор и конфузија, екстремна треска и болка во мускулите, неможност за мокрење, сериозен губиток на здивот и чувство како да умирате и промена на бојата на кожата.
Симптоми кај децата се: забрзано дишење, конвулзии, модра или бледа кожа, осип кој не избледува кога ќе го притиснете, летаргија, чувство на абнормален студ. Помладите од 5 години имаат проблеми со повраќањето, одбиваат храна и непразнење урина по 12 и повеќе часа.
Психолошки оние кои преживеале сепса патат од инсомнија, халуцинации и напади на паника, како и намалување на когнитивните функции.
Истражувачите укажале на тоа дека ова истражување е мошне важно затоа што лекарите мора да знаат да ги воочат симптомите на постсептичните заболувања и состојби за да му пружат адекватна помош на пациентот. Покрај наведените последици се јавува и пост трауматско стресно пореметување, хронична болка, намалени когнитивни функции, анксиозност, депресија и инсомнија.
