Мајоран (Majorana hortensis Moench. – Origanum majorana) е растение кое припаѓа на семејството Labiatea. Медицинско име му е Herba majoranae. Во стариот Египет било посветен на богот Озирис, а се сметало за едно од најценетите лековити растенија. Мајоран е природен аналгетик, антиоксидант, антисептик, диуретик, лаксатив, седатив, и др.

Листовите мајоран содржат етерично масло тимол, горчливи состојки и танин кои ја поттикнуваат работата на жолчката и на црниот дроб. Познавачите велат дека јадењата со мајоран го поттикнуваат апетитот, потпомагаат за полесно варење на храната, па затоа треба да се додаваат во намирници кои потешко се варат (грав, леќа, грашок, боранија, масно месо). Главни активни состојки се етернични масла, фенолни деривати и рузмарински киселини. Маслото спречува појавување на габи, бактерии и вируси. Исто така, добро е за масажа и помага кај ревматизам, воспаление на нервите, исчашувања и дислокации. Маслото е хранливо, па може и да се користи против депресија, неуроза, главоболки и мигрени.

Има медицински дејства, а се користи за желудникот и за дигестивните органи. Истовремено ги олеснува грчевите при менструалниот циклус. Ова растение мора да се консумира умерено поради своите опијатски делувања. Не се забележани други негативни нуспојави, освен кај прекумерено користење на етерични масла, после што може да се појави главоболка. Но и употреба на ова растение во големи количини може да предизвика наркотични ефекти и појава на халуцинации.

Чај од мајоран

За проблеми со желудникот се зема една мала лажица мајоран. Се прелива со пола чаша жешка вода и не се додава шеќер. За проблеми со несоница и други неврози, се консумира една чаша чај, со шеќер пред спиење. Неговите лековити својства го прават препорачлив зачин. Како зачин се користи во многу форми. Најчесто е во сува форма, ситно мелен. Може да се користи и свеж или во комбинација со други зачини. Се користи и во диетална исхрана, затоа што директно влијае на внатрешните органи.