Технолошко решение за борба против дебелината се развива на Универзитетот Висконсин-Медисон во САД; тим на научници изработил мал имплант, не подолг од еден сантиметар, кој не содржи ниту лек, ниту батерии. Улогата му е стимулирање на нервот вагус, кој е еден од комуникаторите помеѓу дигестивниот систем и мозокот.
Уредот се внесува во желудникот кој неговото движење го чувствува исто како и движењето на храната што доаѓа од хранопроводот. Енергијата потребна за работа ја произведува мал наногенратор вграден во имплантот, а го придвижува вртењето на направата низ желудникот.
Кога уредот ги детектира желудочните контракции, што значи дека стигнала храна, почнува со блага струја да го надразнува вагусот и тоа го прави подолго од времето за кое желудникот природно го прави.
Со тоа, мозокот стекнува впечаток дека во дигестивниот систем е внесена повеќе храна од онаа што навистина е внесена, па престанува да чувствува глад. Делувањето на имплантот, според тоа, може да се опише какоо “виртуелно јадење“.
Благодарение на имплантот, лаборатоските глувци во експериментите намалиле речиси 40% од телесната тежина во споредба со контролната група. Резултатите се импресивни, а вградувањето на овој имплант е многу поедноставен зафат од желудочниот бајпас.
Истражувањата на луѓе допрва следат, но и досегашните постигнувања многу ветуваат во борбата против дебелината која достигна пандемиски размери: бројот на обезни лица постојано расте и во скоро време ќе достигне една милијарда.
