Крушата потекнува од Средниот Исток, а во Азија се одгледува преку 3000 години. Денес има повеќе од 5 000 сорти на круши. Препознатливиот мирис ги прави омилено овошје за сите генерации, а може да се пофали и со дури 300 хранливи компоненти.
Крушата е еден од зимските извори на влакна, а содржи и витамин Ц. Присутноста на овој витамин, покажува колку е квалитетно ова овошје. За жал, неговата содржина опаѓа при термичка обработка, па затоа најдобро е да се јаде свежа.
Содржи низа фенолни соединенија кои ја одредуваат бојата и квалитетот на плодот, а, исто така, обезбедуваат оторност од неповолните климатски услови и влијанија, Меѓу нив доминираат процијанидините. Тие имаат позитивен ефект врз здравјето.
Оддамна во народната медицина, крушата се користи во лечење на многу тегоби. Помага кај гихт, позитивно влијае на здравјето на бубрезите и уринарниот тракт. Корисна е и кај реумата. Тогаш се препорачува како терапија во траење од неколку недели да се консумираат 300 г круши пред секој главен оброк.
Крушите содржат лесно искористливи шеќери, па се од помош против изнемоштеност и исцрпеност. Важна состојка кај крушата е пектинот, кој помага при одржувањето на кисело-базна рамнотежа во организмот, како и соодветна концентрација на шеќерот во крвта. Односот на шеќерот во крушата е таков што таа е соодветна и за дијабетичари. Се препорачува и за јакнење на имунитетот. Свеж незасладен сок од круша го штити уринарниот тракт од штетни бактерии.
