Понекогаш на сите ни се случило да почувствуваме наплив на бес, а да је знаеме причината за тоа. Можеби сме слушнале одредени звуци кои несвесно почнале да ни пречат. Денес постои објаснување за таа состојба.
Во ова модерно доба често се споменуваат различни психички пореметувања, стравови и напади. Стручњаците главно се препишуваат на стресот. Но, мисофонијата е штотуку осмислен поим за состојба во која лицето чувствува бес длабоко во себе, понекогаш и агресија, а тоа чувство не може да го објасни. Мисофонијата главно е предизвикана од вообичаени звуци.
Мисофонијата е поим кој настанал кон крајот на деведесеттите години на минатиот век. Стручњаците го објаснуваат како пореметување поради кое луѓето мразат одредени звуци. Денес тоа уште и се нарекува синдром на селективна чувствителност на звук. Таа чувствителност буди во луѓето необјаснив наплив на бес кој може да доведе до импулсивна агресија.
Бројни пациенти, кои побарале стручна помош, истакнуваат како не знаат зошто тоа им се случува, но дека кога ќе слушнат вообичаени звуци како џвакање, дишење, бакнување, па дури и воз како поминува чувствуваат неконтролиран бес и посакуваат да врескаат или да удрат некого.
Лекарите се уште се бидуваат да заклучат зошто се случува ова пореметување и али тоа претставува психички или физички проблем. Објаснуваат дека се развива во периодот од раното детство, па се до адолесценцијата, односно некои болни може да го почувствуваат дури подоцна во животот.
Звуци – тригери
Иако никој не знае, ниту може да го објасни како овие звуци ги покренуваат негативните емоции кај пациентот, од искуствата на лекарите, издвоени се оние звци кои им пречат на таа група на луѓе. Тоа се, на пример, звуци на џвакање, и не само мласкање, туку и звукот на џвакање со отворена уста. Тој звук на лицето кое пати од мисофонија не мора да му пречи кај секој човек, туку најчесто кај оние кои им се најблиски, како семејството или партнерот.
Понатаму, во оваа група се и звуците како пиење, подригнување, грицкање нокти, бакнување, гласно дишење, кашлање, потпевнување, тапкање и тропање со нозете, рацете или ноктите по одредна површина, гласови на други луѓе и многу други.
