Се смета дека луѓето со висок коефициент на интелигенција имаат бројни предности во животот. Ним им се предвидува поголем успех во образованието, подобри позиции на работа и поголема заработувачка. Сепак, високиот IQ има и своја „мрачна страна“ – високата интелигенција како да има и висока цена.
Во последно време се повеќе се зборува за врската меѓу високиот коефициент на интелигенција и разните ментални и автоимуни пореметувања и заболувања, како што се депресија, биполарно пореметување, анксиозност, АДХД, алергија, астма… Зошто е така?
Новата студија објавена во магазинот Intelligence ги истражува механизмите кои се можеби одговорни за постоење на врската меѓу интелигенцијата и менталните болести. Авторите на ова истражување ги споредиле податоците за 3 715 членови на американското здружение Менса со податоци од националните служби, за да ја испитаат зачестеноста на неколку пореметувања кај луѓето со поголема интелигенција, во однос на просечната популација.
Резултатите од истражувањето покажале дека високо интелигентните луѓе имаат 20 отсто поголеми шанси да им биде дијагностициран аутизам, 80 отсто поголеми шанси да заболат од АДХС, 83 отсто поголеми шанси да заболат од анксиозност и 182 отсто шанси во текот на животот да развијат кое било од пореметувањата на расположението, во однос на просечната популација.
Кога станува збор за физиолошките пореметувања луѓето со мошне висок IQ имаат дури 213 % поголеми шанси да развијат алергија, 108 % поголеми шанси да боледуваат од астма и 84 % поголеми шанси да развијат некоја автоимуна болест.
Истражувачите потоа се завртеле кон поновата медицинска област психоневроимунологијата (ПНИ) со цел да најдат одговори. Оваа област во медицината истражува како акумулираниот стрес, кој настанал под влијание на надворешните фактори, влијае на комуникацијата меѓу мозокот и имунолошкиот систем. Истражувачите истакнале дека кај најпаметните луѓе често доаѓа до претерано интелектуално возбудување, што понатаму води до хиперактивност на централниот нервен систем. Од една страна, ова тие луѓе ги дарува со засилена свесност, ширина на перспективата и поголем капацитет за сфаќање на се што ги опкружува. Од друга страна, хиперактивноста на централниот нервен систем ја продлабочува депресијата и го поткопува менталното здравје. Ова особено важи за поетите, писателите и воопшто луѓето со засилена вербална интелигенција. Нивниот емотивен одговор на опкружувањето е толку интензивен што ги зголемива шансите за создавање анксиозни пореметувања и депресија. Тие се претерано склони да се грижат и на постојани проверки, па заради тоа и често патат, односно го извлекуваат дебелиот крај.
