Зачестеноста на неплоднот продолжува да расте секаде во светот и во моментов се проценува дека погаѓа околу 170 милиони луѓе. Машките фактори придонесуваат за најмалку половина од случаите на неплодност, вклучувајќи хормонални абнормалности, проблеми со транспортот на сперма или навлегувањето во јајцеводите, нарушено производство на сперма и инфекции на машкиот репродуктивен тракт.
Инфекциите на машкиот репродуктивен тракт се одговорни за околу 15 проценти од случаите на машка неплодност. Повеќето од нив се предизвикани од бактерии, вклучувајќи Staphylococcus epidermidis, Streptococcus viridans, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis и Escherichia coli. Всушност, ешерихија коли сочинува 65-80 проценти од бактерискиот простатитис, главно од серотипови О1, О2, О4 и О6.
Ешерихија коли негативно влијае на функциите на сперматозоидите, кои се неопходни за оплодување на јајце клетката за да се формира зигот. Ова може да вклучува намалена подвижност на спермата бидејќи гаметите се аглутинираат при контакт со остатоците од шеќер на клеточната површина на овие бактерии.
Во фимбриите од P-тип, изложените остатоци од галактозил пронајдени низ спермата предизвикуваат аглутинација од глава до опашка. Спротивно на тоа, на фимбриите од тип 1, главите на соседните сперматозоиди се прикачуваат преку остатоци од маноза на површината на оваа компонента на спермата.
Друга причина за имобилизација на спермата или намалена подвижност е намалениот потенцијал на митохондријалната мембрана кога се соочува со бактерии. Исходот од овие интеракции е оштетување на главата на сперматозоидите, оштетување на интегритетот на акрозомот, нарушување на реакцијата на акрозомот и клеточна смрт.
Треба да се истакне дека сите Грам-негативни бактерии произведуваат везикули на надворешната мембрана (OMV). Една нова студија за прв пат ја докажа вклученоста на OMV во функцијата на човечката сперма. Имено, прелиминарните резултати докажуваат дека OMV придонесуваат за промена на функцијата на човековата сперма преку два механизми: нарушена подвижност и (ii) фрагментација на ДНК.
