Одредени состојки присутни во ултра-преработената храна сè повеќе се поврзуваат со сериозни здравствени проблеми.
Ултра-преработената храна (UPH), која сочинува повеќе од 70 проценти од снабдувањето со храна во Соединетите Американски Држави, содржи високи нивоа на натриум, рафинирани шеќери, нездрави масти и хемиски адитиви.
Овие производи, кои претрпеле индустриска преработка, станаа клучен дел од секојдневниот живот исхраната, но сè повеќе истражувања укажуваат на нивните негативни ефекти врз здравјето, пишува „Њујорк пост“.
Адитивите можат да влијаат на животниот век
Неодамнешна студија ја поврза честата консумација на UPF со зголемен ризик од голем број сериозни здравствени проблеми, вклучувајќи кардиоваскуларни заболувања, рак, дебелина, дијабетес тип 2, па дури и предвремена смрт, објавува Net.hr.
Истражувачите предупредуваат дека долготрајната консумација на овие намирници може да има значително влијание врз животниот век.
Најновото истражување спроведено во Германија, објавено во престижниот научен магазин eClinicalMedicine , даде подлабок увид во влијанието на ултра-преработената храна (UPH) врз здравјето, со посебен акцент на улогата на одредени адитиви во зголемувањето на ризикот од предвремена смртност.
Во студијата учествувале 187.000 испитаници на возраст од 40 до 75 години, кои воделе детален дневник за својата исхрана. Просечната возраст на учесниците била 58 години, а 57 проценти биле жени. Станува збор за една од најголемите студии од ваков вид, која дава вредни сознанија за врската помеѓу прехранбените адитиви и негативните здравствени последици.
Ултра-преработената храна сочинувала во просек околу 20 проценти од вкупниот дневен внес на храна кај испитаниците вклучени во студијата.
Во текот на 11-годишното следење, регистрирани се приближно 10.200 смртни случаи, а анализата на податоците покажа јасна врска помеѓу консумирањето на одредени прехранбени адитиви и зголемениот ризик од предвремена смрт.
Петте најопасни состојки
Истражувачите идентификуваа пет главни групи состојки кои покажаа најсилна поврзаност со ризикот од смртност: ароми, засилувачи на вкус, бои, вештачки засладувачи и разни форми на шеќер.
Меѓу најпроблематичните идентификувани адитиви се глутамат и рибонуклеотиди (кои го подобруваат вкусот), ацесулфам, сахарин и сукралоза (вештачки засладувачи), како и технолошки помагала како што се средства за згуснување, стврднување и стабилизирање.
Додатоци на шеќер – фруктоза, инвертен шеќер, лактоза и малтодекстрин – чие присуство е исто така поврзано со поголем здравствен ризик.
Интересно е што единствената група адитиви што покажале можен заштитен ефект врз здравјето биле супстанциите што се користат во прехранбената индустрија за згуснување и добивање желатинска текстура на храната, како што е пектинот.
За разлика од другите адитиви, нивната консумација била поврзана со помал ризик од предвремена смрт.
Научниците се сомневаат дека причината за ова е пектинот – природна влакнеста супстанца што се наоѓа во овошјето и често се користи во производи како што се џемови и мармалади.
Пектинот може да помогне во варењето на храната, да ги намали нивоата на лош холестерол и да помогне во одржувањето на стабилни нивоа на шеќер во крвта, што сето тоа придонесува за подобро целокупно здравје.
Не се пронајдени асоцијации со модифицирани масла, извори на протеини или растителни влакна.
„Студијата покажа дека не сите состојки во ултра-преработената храна се подеднакво штетни – додека некои се јасно поврзани со зголемен ризик од смртност, други не покажаа значајна поврзаност“, заклучуваат авторите на студијата.
Тие забележуваат дека овие наоди претставуваат важен прв чекор во идентификувањето на адитивите кои треба да бидат приоритетни во мерките за јавно здравје, како и во идните истражувања кои треба дополнително да ги разјаснат нивните ефекти врз здравјето на луѓето.
Иако претходно беа покренати сомнежи за состојките во ултра-преработената храна, авторите на оваа студија нагласуваат дека нивната студија е прва што детално ја испитува врската помеѓу специфичните адитиви и ризикот од предвремена смрт.
Заклучок
Анализата е базирана на самопријавени податоци за навиките во исхраната на учесниците, што претставува ограничување. Затоа, потребни се дополнителни истражувања за да се потврдат и продлабочат овие наоди.
