Поленот пристигна, а пристигнаа и алергиските проблеми предизвикани од бујната вегетација, но од неодамна се поголем е бројот на оние кои, освен со течење на нос, солзни и пецкави очи, како и чешање на кожата, се среќаваат и со главоболки по оброк и потешкотии во цревата кои наликуваат на алергија на храна. Но, ги збунува тоа што IgE тестовите кои покажуваат одговот посредуван од алергија најчесто се негативни. Проблем би можела да биде нетолеранцијата на хистамин, за која се проценува дека е нов предизвик на струката.
Моменталното стручно мислење сугерира дека 1-3 проценти од населението страда од нетолеранција на хистамин, повеќето (80%) жени во средни години. Но, како и многу други состојби, нетолеранцијата на хистамин се смета за релативно ретка само затоа што медицинските стручњаци не ја препознаваат состојбата.
Иако интересот за хистаминот значајно е зголемен во последните години, се уште нема доволно научни докази кои би помогнале во дијагностицирањето и управувањето со оваа состојба, иако Европската агенција за безбедност на храната (ЕФСА) уште во 2011. објави научен извештај во кој предупредува дека нивото на биогените амини во храната што се наоѓа на пазарот во земјите на Европската унија може да биде ризик за здравјето на потрошувачите. Меѓу нив хистаминот има најголем токсичен потенцијал.
НИ ТРЕБА ЛИ ХИСТАМИН
Прв пат опишани пред повеќе од 60 години, штетните ефекти на прекумерното голтање хистамин на почетокот се нарекувале труење од риби, бидејќи биле поврзани со консумирањето на оваа храна, но состојбата сега е позната како интоксикација или труење со хистамин. Последните години опишано е уште едно нарушување поврзано со внесот на хистамин кој произлегува од ензимскиот недостаток, односно неможноста некои луѓе да го метаболизираат хистаминот во цревата, што резултира со чувствителност на неговата нормално или дури ниско ниво во храната.
Најчесто луѓето всушност не развиваат чувствителност на хистамин, туку едноставно го имаат премногу, т.е. организмот акумулира високи нивоа на оваа материја бидејќи не успева да ја разгради молекулата на хистамин. Хистаминот е важна молекула во нашето тело која извршува три важни функции: невротрансмитер е, па во нервниот систем како хемиски гласник преминува од еден неврон во друг, дел е од желудочната киселина која учествува во раздрадување на храната и му помага на имуниот систем така што ги шири крвните садови за белите крвни клетки побрзо ги неутрализираат “освојувачите“ (дел е од воспалителниот механизам на нашиот имунолошки одговор). Меѓутоа, кога нивото на хистамин ќе стане превисоко, резултатот е сериозно нарушување на квалитетот на живот, па дури и смрт. Од два главни ензими во телот кои разградуваат хистамин – Н-метилтрансфераза (ХМТ), кој се занимава со хистаминот во централниот нревен систем и диамин оксидаза (ДАО), кој е одгово за разбивање на хистаминот што се внесува со храната – овој вториот е во повеќето случаи одговорен за проблемите што ги чувствуваат поединците. Имено, неспособноста ДАО да го деградира вишокот хистамин резултира со двоен ефект: пораст на нивото на хистамин и непријатни симптоми.
МОЖНИ ЗНАЦИ НА ИНТОЛЕРАНЦИЈА
- Грчеви во стомакот
- Дигестивни нарушувања
- Пореметен менструален циклус
- Анксиозност
- Проблеми со дишењето
- Конјуктивитис
- Потешкотии со спиењето и/или прекумерно спиење
- Вртоглавица
- Главоболка, мигрена
- Замор
- Рефлукс
- Пореметување на крвниот притисок (или низок или висок)
- Чешање на кожата
- Мачнина и повраќање
- Затнат нос и/или течење на нос
- Проблеми со синуси
- Кивање
- Забрзана работа на срцето (тахикардија)
- Температурна дирегулација
- Отекување/воспаление на ткивото
- Уртикарии
ДОЛГО ДО ТОЧНА ДИЈАГНОЗА
Широк спектар на симптоми често може да резултира со дијагностицирање на други состојби на пациентите пред воопшто да се разгледа нетолеранцијата на хистамин. Во многу случаи, прашањето за дијагнозата е уште покомплицирано бидејќи луѓето продолжуваат да го консумираат она што обично се смета за здрава и хранлива исхрана, а содржи хистамин, а сите недостатоци во начинот на живот не се веднаш видливи. Кога се развива нетолеранција на хистамин од одредени лекови, проблемот е релативно лесно да се дијагностицира и да се врати назад. Меѓутоа, другите причини и решенија можеби не се толку едноставни. Некои пациенти се одлучуваат за тестирање на нивото на ДAO, но овој тест не е широко достапен. Некои експерти предлагаат и биопсија на цревата, тест за провокација на хистамин или метаболит на хистамин во урината, но досега нема дијагностички алатки за да се олесни поставување на дијагноза.
