Нашиот мозок никогаш не бил изложен на толку многу информации како денес. Сликите, звуците и пораките постојано бараат наше внимание, секој ден.
Иако технологијата носи многу придобивки, експертите предупредуваат дека сè повеќе го одложуваме она што на мозокот му е најпотребно – одмор.
Неврологот д-р Баибинг Ченг истакна дека современиот начин на живот постојано го стимулира нервниот систем и го нарушува природниот ритам на концентрација и закрепнување, пренесува Дејли експрес.
„На нашите мозоци им е потребно време без стимулација за да се опорават и да ја одржат способноста за длабоко фокусирање“, рече тој.
Д-р Ченг, познат и како д-р Бинг, предупреди на негативните ефекти од прекумерното пишување и „скролање“ на мобилен телефон.
Тој објасни дека постојаната употреба на мобилни телефони може да доведе до пет сериозни проблеми во функцијата на мозокот. Првиот е она што се нарекува преоптоварување со допамин, пренесува Index.hr.
„Секој пат кога ќе поминете со прстот по екранот, вашиот мозок добива мала доза на допамин, хемикалијата што создава чувство на награда. Со текот на времето, вашиот мозок почнува да копнее по тие кратки налети на новина наместо по долгорочен, фокусиран напор“, објасни тој.
На нашиот мозок не му се потребни постојани нови стимули.
Резултатот е пократок распон на внимание и чувство дека е тешко да се прочита книга или да се концентрира на предавање.
„Постојаната новина што мозокот ја добива од скролањето го принудува префронталниот кортекс постојано да скока од едно на друго нешто, па реалниот живот почнува да се чувствува премногу бавно“, вели д-р Бинг.
Тој исто така истакнува дека постојаната надворешна стимулација ја намалува креативноста, бидејќи мозокот нема можност за ментален одмор и длабоко размислување. Кога тој процес е прекинат, се губи способноста за рефлектирање и генерирање нови идеи.
Покрај тоа, постои емоционална десензитизација и зголемена анксиозност. „Премногу брзи и спротивставени емоции – шокантна, смешна и тажна содржина за краток временски период – можат да ја намалат нашата чувствителност и да ја намалат емпатијата“, предупреди тој.
Тој исто така додаде дека мозокот не е дизајниран за постојана новина.
„Затоа, постојаното префрлување помеѓу содржини ја осиромашува работната меморија, ги активира стресните кола и нè остава ментално исцрпени.“
Значи, заклучокот е едноставен – нашиот мозок нема потреба од постојани нови стимули, туку од моменти на тишина во кои повторно се поврзува со себе.
