ОД ЕКСТРЕМЕН ЗАМОР ДО ЗАБОРАВЕНОСТ И ДЕПРЕСИЈА: Последиците од КОВИД-19 многу повеќе ги чувствуваат жените отколку мажите

Симптомите се разликуваат по интензитетот и тежината: единствена константа е тоа што се задржуваат со недели, па дури и месеци по заразата со КОВИД-19.

Ниту едниот, ниту другиот пол не е имун на КОВИД-19, но рани истражувања покажуваат дека е поверојатно жените да страдаат од вирусот и неколку месеци откако се разболеле од КОВИД-19. Последиците се драматични, на здравствено, работно и социјално ниво.

Поствирусниот замор е израз кој се почесто се слуша во амбулантите ширум светот, а станува збор за дваесетина симптоми на долготраен КОВИД-19 кој, како што покажуваат и статистиките, повеќе ги мачи жените отколку мажите.

На листата симптоми на долгиот КОВИД-19 се наоажаат низа состојби: од екстремен замот, преку потешкотии со дишењето и срцебиење, до невролошки проблеми како губење на помнењето и концентрацијата. Тие симптоми се разликуваат по интензитетот и тежината: единствена константа им е дека се задржуваат со недели, па дури и со месеци по инфекцијата со КОВИД-19.

Претходни студии сугерираат дека жените многу почесто се жртви на долгиот КОВИД-19. Колеџот Тринити во Даблин уште во септември објави наоди од истражување според кое, жените чинеле две третини од оние кои се жалеле на траен замор. Потоа истражувачите од Кралскиот колеџ во Лондон открија дека секое десетто лице останува болно повеќе од еден месец по појавата на првите симптоми на новиот коронавирус, секое 20. лице не се чувствува добро ни по осум недели. Притоа, забележано е дека двојно повеќе се жалеле жени, отколку мажи.

Прашање е зошто долгиот КОВИД-19 повеќе ги мачи жените од мажите и него нема едноставен  одговор. Научниците се уште не знаат со што всушност имаат работа.

ТЕЛОТО ПО ИНФЕКЦИЈАТА

Терминот долг КОВИД-19 го измислила д-р Елиза Перего, лекарка од Италија, опишувајќи ги на Твитер симптомитекои ја следеле откакос е разболела. Набрзо, водечките стручњаци, вклучувајќи го и Ентони Фаучи, признаа дека симптомите на КОВИД-19 не соодвествуваат на утврдените поими за тоа што му се случува на човечкото тело по инфекција со респираторни вируси.

Најлоши долготрајни симптоми на КОВИД-19, жените пријавуваат непосредно пред менструалниот циклус, кога се најниски нивоата на естроген.

Се уште не е јасно зошто жените би чувствувале повеќе од последиците од КОВИД-19 отколку мажите. Проф. Тим Спектор смета дека на тоа влијаат разликите во имуниот систем на половите.  Се чини дека вирусот се однесува како автоимуна болест при која имуниот систем погрешно го проценува непријателот и го уништува здравото ткиво.

Истражувањето на проф. Спектор утврдило дека повеќето заболени жени се на возраст помеѓу 50 и 60 години, кога нивото на женскиот хормон естроген, витален за имуниот систем, почнува нагло да паѓа поради менопаузата.

Најлоши долготрајни симптоми на КОВИД-19 жените пријавуваат непосредно пред менструацијата, кога нивото на естроген е најниско, забележува Луиз Њусон, експерт за проблеми во менопаузата, која со проф. Спектор ја истражува можната улога на женските хормони во долгиот КОВИД-19.

“Мозочна магла“ и губење на концентрацијата на работа, исцрпеност по ставење на ваклани алишта во машина за перење, силна болка во градите половина час по вежбањето јога, се се тоа симптоми на долг КОВИД-19 со кои се среќаваат здравствените служби. Има и такви кои се жалат дека немаат доволно сила да станат од кревет, а камо ли да се фатат за работа во кујна. Дури и читањето им претставува проблем.

Секоја четврта жена го намалила својот професионален ангажман или едноставно дигнала раце од работата со која се занимавала пред избивање на пандемијата.

Физичките симптоми често како последица имаат психички проблеми, оти пациентите не знаат што им е, а ниту лекарите не покажуваат дека им е јасно за што станува збор. Пациентите се жалат дека лекарите многу лесно им препишуваат антидепресиви.

Истражување на Универзитетот Оксфорд открило дека на секое 17. лице заболено од КОВИД-19 може да му се дијагностицира анксиозност, депресија или несоница. Но, пресудно е притоа да се нагласи дека е многу поверојатно дека физичките симптоми предизвикуваат психички нарушувања, а не обратно.