Бубрезите се дел од уринарниот систем чија главна улога е филтрирањето на отпадните материи од крвта и нивно исфрлање преку урината. Дневно низ човековиот бубрег се филтрира околу 200 литри крв и се излачуваат околу два литри отпадни материи и вишок вода во облик на урина.
Хроничната бубрежна болест е клинички синдром кој значи прогресивно и трајно пропаѓање на нефроните што доведува до затајување на сите бубрежни функции. Постојат шест стадиуми на хронично затајување на бубрезите, а во последниот стадиум неопходна е дијализа или трансплантација.
Бубрегот има важна улуга во метаболизмот на калциумот и фосфорот, така да губитокот на бубрежната функција влијае и на коските, така што не се синтетизира витаминит Д, што доведува до намалена апсорпција на калциум од цревата.
Кај хроничната бубрежна болест доаѓа до намалување на количината на излачена урина, а тоа значи дека продуктите од метаболизмот не се филтрираат од крвта туку остануваат во организмот, што создава нови дополнителни проблеми.
Исхрана кај хроничната бубрежна болест
За да се успори и одложи напредувањето на оштетувањето на бубрезите и доаѓање до целосно откажување на бубрезите потребна е и соодветна исхрана како дел од терапијата. Исхраната се базира на внесување намирници кои помагаа во намалување на симптомите, одржување на нивото на крвниот притисок и севкупното здравје.
Белковини
Со губењето на бубрежната функција доаѓа до собирање на мочна киселина во крвта па треба да се обрати внимание да се консумира храна која содржи помали количества пурин, а три дена во неделата да се практикува вегетаријанство. Храната која треба да се избегнува се превенствено изнутрици, сини риби, моски плодови, конзерви риба, сувомеснати, бујони и алкохол.
Течности
Во зависност од стадиумот на хроничната бубрежна болест, може да биде потребно да се намали внесот на течности. Тоа значи да се контролира, не само внесот на вода и напиточи, туку и течноста од храната (супи, варива..)
Сол
Потребата за минерали кај личностите со хронична бубрежна болест се менува во зависност од степенот на оштетување на бубрезите. Неможноста за излачување допринесува за концентрација на некои минерали во крвта, па потребно е да се усогласи количината на минерали со потребите на човекот.
