Нова студија, чии резултати се објавени во списанието на Американското здружение за срце, покажува дека возрасните кои добиваат херпес зостер имаат и 30 отсто поголеми шанси да доживеат инфаркт или да развијат коронарна срцева болест.
Студијата траела дури 16 години во болницата Women’s Hospital во Бостон, за време на која експертите сакале да докажат врска помеѓу херпесот и срцевите заболувања која е трајна.
“Иако претходните студии покажаа дека навистина постои зголемен ризик од срцеви заболувања и инфаркт во моментот на инфекција со зостер, не беше познато дали овој ризик останува зголемен по прележување на болеста“, објаснува водачот на студијата, д-р. Шерон Е. Курхан, епидемиолог од истата болница.
ШТО ТРЕБА ДА ЗНАЕТЕ ЗА ВИРУСОТ ХЕРПЕС ЗОСТЕР?
Херпес зостер е еден од вкупно осумте различни типови на херпес. Всушност, станува збор за типот на вирусот варичела-зостер кој при првата инфекција предизвикува овчи сипаници (варчела), што повеќето луѓе го прележуваат во детството. Но подоцна во животот може да дојде до повторна (секундарна) инфекција со овој вирус. Значи, херпес зостер се појавува со “реактивирање“ на вирусот кај лица кои прележале варичела. Тоа најчесто се случува поради ослабен имунитет, исцрпеност и стрес.
Болеста вообичаено започнува со чувство на слабост, со пецкање и болки на едната страна од телото и лесно покачена температура. Некои луѓе имаат и треска, гадење, дијареа или отежнато мокрење. По неколку дена, на кожата се појавуваат меурчиња, а зафатеното подрачје е многу чувствително и многу болно и чеша. Меурчињата се болни бидејќи херпес зостерот зафаќа нерв (или повеќе нерви). “Избивањето“ на меурчиња е локализирана во зависност од зафатените нерви. Најчесто меурчиња се појавуваат на едната страна од лицето или телото и во пределот на вратот, но може да се појават и на друго место.
ХЕРПЕС ЗОСТЕР Е ЗАРАЗНА БОЛЕСТ
Меурчињата почнуваат да се сушат и да се лупат околу петтиот ден откако ќе се појават. Сè додека не дојде до лупење, меурчињата го содржат вирусот варичела-зостер, кој може да предизвика варичела доколку се пренесе на осетливи лица. Меурчињата исчезнуваат по една до две недели и се формираат красти, но болката може сè уште да биде присутна.
Секако треба да се јавите кај лекар кој ќе ви препише терапијата, бидејќи нелекуваниот херпес зостер може да предизвика сериозно оштетување на нервите и бактериска инфекција. Херпес зостер се лекува со антивирусни лекови, а понекогаш и со кортикостероиди. Во лекувањето се користат и витамини од Б групата и по потреба аналгетици за ублажување на болката. Ако дојде до бактериска инфекција, се користат и антибиотици. За смирување и побрзо заздравување на кожата се препорачуваат и природни препарати. По заболувањето од херпес зостер, лицето обично има доживотен имунитет.
