Паронихија е акутно воспаление на ткивото (може да биде и хронично), односно инфекција во областа околу ноктот. Акутната паронихија најчесто може да биде предизвикана од бактерии (Staphylococcus aureus или стрептококи) или габи (поретко).
Бактериите можат да навлезат во кожата околу ноктот за време на траума, а можеби и после траума, ако областа на фрактурата не се третира со средство за дезинфекција што би спречило инфекција.
Микроорганизмите навлегуваат преку прекин на епидермисот (слој на кожата) предизвикан од кутикулата, траума на креветот на ноктите, губење на кутикулата или хронична иритација.
Кандида (габа) може да предизвика хронична инфекција која се развива постепено и е помалку болна. Габите тешко се лекуваат дури и по употреба на подолги терапии.
Важно е да се спомене дека паронихија има свои жртви. Луѓето кои ги грицкаат ноктите или ги цицаат прстите се одлични кандидати за развој на паронихија. Паронихија може да се појави и на стапалата, каде што инфекцијата обично започнува на вродениот нокт. Кај дијабетичарите и луѓето со периферна васкуларна болест, паронихија може да го загрози екстремитетот или да доведе до ампутација.
Паронихија најчесто се јавува по следните дејства:
после повреда
сечење нокти или маникир,
кубење на околната кожа,
хронична иритација (на пр. детергенти),
држејќи ги рацете долго време во вода.
По должината на работ на ноктот почнува да се развива паронихија. Болеста започнува како мало црвенило (еритем) кое постепено се интензивира и на крајот допира до ткивото. Се манифестира во текот на неколку часа или денови со дополнителна топлина во пределот околу ноктот и едем (оток). Гној се појавува по должината на работ на ноктот, а понекогаш и под него.
Паронихија кај децата не е невообичаена. Паронихија кај децата се јавува како резултат на пенетрација на бактерии преку мали и невидливи повреди на кожата. Бактериите кои продираат во кожата се всушност интегрални жители на кожата.
Секојдневните активности кај децата како играње во песок или на земја или било каков вид валкање на рацете може да предизвикаат инфекција кај децата. Паронихија може да се појави неколку пати во текот на животот.
Децата треба внимателно да ги сечат ноктите, да ги предупредуваат да не ги грицкаат ноктите и да не ги кинат кутикулите. Добрата хигиена е половина од здравјето.
Паронихија – симптоми
Кај акутните инфекции, наборот на ноктот отекува и поцрвенува, а по должината на ноктот може да се развие гнојно воспаление. Кај хроничните инфекции симптомите се слични, но не толку изразени како кај акутните инфекции.
Кожата околу ноктите обично е заразена, а областа околу ноктот не е заштитена со кожата (епидермисот), што предизвикува деформација на ноктот. Во некои случаи, ноктите се погодени од габична инфекција, поради што ноктите се склони кон згуснување и промена на бојата.
Општите симптоми на паронихија се: болка, топлина, еритем (црвенило) и едем (отекување на наборите на ноктите).
Исто така, кожата околу често е заразена.
Паронихија – компликации
Со паронихија, важно е да се запамети дека тоа е главно мала повреда која, ако не се третира правилно, лесно може да доведе до исклучително силно воспаление.
Понекогаш е потребна дури и хируршка интервенција. Затоа, луѓето кои често ги оштетуваат рацете во текот на работата, дијабетичарите и лицата кои се на имуносупресивна терапија (што овозможува опстанок на трансплантирани органи) треба да посветат посебно внимание на негата на рацете.
Бактериите кои продираат под ноктот можат да бидат крајно опасни, а доколку навлезат во крвта може да предизвикаат сепса или труење на крвта (резултат на бактериски инфекции).
Подолу можете да видите фотографии од паронихија кои ќе ви помогнат да откриете дали паронихија е ваш проблем.
Симптоми на паронихија
паронихија
паронихија кај деца
Паронихија и дијабетес
Како што споменавме порано, луѓето кои страдаат од дијабетес се склони кон разни вирусни, бактериски и габични инфекции. Паронихија е една од инфекциите на кои се изложени и дијабетичарите.
Развојот на паронихија кај дијабетичарите зависи од нивото на гликоза во крвта, други фактори се најмногу поврзани со нарушувања на микроциркулацијата и клеточниот имунолошки систем.
Габичните инфекции најчесто се манифестираат како инфекции на ноктите или околното ткиво. Дијабетичарите често мора да се соочат со ампутација поради прекумерно уништување на ткивото. Во некои случаи, ампутација е единствената опција која може да го спречи понатамошното ширење на инфекцијата.
Паронихија на стапалата често започнува како инфекција на вродениот нокт. На нозете на дијабетичарите, тоа може да доведе до губење на екстремитетите или ампутација. Затоа, паронихија на нозете кај дијабетичари треба посебно да се следи.
Паронихија – третман
Во почетната фаза на паронихија, можно е да се користат само антиинфламаторни креми кои содржат антибиотици (антистафилококен антибиотик). Се користат и топли завои или облоги.
Во случај инфекцијата да е хронична, лекарот генерално ќе препише антигабичен крем кој ќе се нанесува на заболениот нокт веднаш по миењето на рацете.
Некогаш лекарот ќе го исцеди заразеното место, односно го чисти со истиснување на гној или се исцеди целото омекнато место. Мал засек се прави со скалпел на џебот на инфекцијата, односно на апсцесот.
Пред некој од овие третмани, мора да се изврши медицински преглед (физички) за да се утврди кој метод е поефективен.
Доколку сакате да си ја олесните состојбата во меѓувреме, постојат неколку природни лекови.
Паронихија најдобро се спречува со соодветна заштита и нега на рацете.
