Полиневропатија – симптоми, причина и лекување

Симптомите полека се развиваат, а во напредната фаза може да дојде и до потешкотии со одењето. Поради губиток на мускулната сила може да дојде до видливи естетски промени на потколениците.

Полиневропатија е пореметување кое настанува како резултат од оштетување на периферните нерви. Се јавува претежно на нозете, поретко на рацете, а главно се јавуваат симетрично, односно ги зафаќаат двете нозе или рацете. Болеста тешко се лекува, но со помош на соодветни терапии можно е да се спречени нејзиниот развој и да се ублажат симптомите.

СИМПТОМИ

  • Трпнење и жарење;
  • Стегање во стапалата или дланките;
  • Слабост во мускулите;
  • Болка и грчеви во потколениците;
  • Умерен губиток на мускулна сила во нозете.

Симптомите полека се развиваат, а во напредната фаза може да дојде и до потешкотии со одењето. Поради губиток на мускулната сила може да дојде до видливи естетски промени на потколениците. Поради сите овие промени може да дојде и до деформитети на стапалата, како и ограничување на подвижноста во скочните зглобови, поради што е потребно најпрво да се дијагностицира пореметувањето и да се започне лекувањето.

Периферна невропатија (или едноставно „невропатија”) се однесува на која било состојба која им штети или ги загрозува нервите во периферниот нервен систем. Периферниот нервен систем е мрежа на нерви која го поврзува централниот нервен систем, кој се состои од мозокот  и ‘рбетниот мозок со остатокот на телото.

Постојат три типа на нерви на периферниот нервен систем: моторните нерви кои го регулираат движењето на мускулите под свесна контрола, автономните нерви со кои се регулират телесните функции надвор од вашата контрола и сензорните нерви кои носат пораки од сетилните органи во мозокот.

 

Експертите идентификувале повеќе од 100 видови на периферни невропатии, според Националниот институт за невролошки пореметувања и мозочни удари. Точните симптоми на различните невропатии зависат од погодените нерви.

Лицата  со невропатија на моторните нерви обично доживуваат болка во мускулите. Тие, исто така, може да страдаат од грчеви, болки во мускулите и губење на коскената маса, како и промени во кожата, косата и ноктите. Симптомите поврзани со автономната невропатија се различни и зависат од погодените органи или жлезди. На пример, ако нервите на потните жлезди се оштетени, едно лице може да ја изгуби способноста за нормално потење. Оштетувањето на други автономни нерви може да резултира со дијареа, констипација, губење на контрола на мочниот меур, абнормален крвен притисок и срцеви отчукувања, вртоглавица или несвестица кога се качува по скали или пак стои. Невропатијата на сензорните нерви може да резултира со различни комплексни симптоми, како што се општа вкочанетост, губење на координацијата и рефлекси, сензации на горење и зголемена болка или, пак, неспособност да се почувствува болката.

Иако постојат наследни невропатии, почесто невропатиите се стекнуваат од физичка траума, токсини, лекови за рак, алкохолизам, недостаток на витамини, автоимуни заболувања и метаболички нарушувања, вклучувајќи и дијабетес.

Причини

  • Токсичност со олово и пиридоксин, консумација на одредени лекови;
  • Дијабетес;
  • Лајмска болест (убод од крлеж);
  • Дифтерија;
  • Порфирија;
  • Guillan-Barré-ов синдром;
  • Сида.

После деталната дијагноза се одлучува за текот на лекувањето; ако е можно, потребно е веднаш да се отстрани причинителот, а потоа да се ублажат симптомите и напредокот на болеста. Доколку, причината е одреден лек или токсин, потребно е веднаш да се елиминира и коригира недостигот на витамини. Со тоа се стопира напредокот на болеста, но закрепнувањето е речиси секогаш споро и нецелосно. За да се спречи  инвалидноста, исклучително е важно редовно спреоведување на физикална и работна терапија.